Άγαλμα της Αθηνάς που συμβουλεύει τον Διομήδη λίγο πριν μπει στη μάχη
- (Γέφυρα Schlossbrücke, Βερολίνο)
Albert Wolff, 1853
1 Ἔνθ’ αὖ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ Παλλὰς Ἀθήνη
δῶκε μένος καὶ θάρσος, ἵν’ ἔκδηλος μετὰ πᾶσιν
Ἀργείοισι γένοιτο ἰδὲ κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο·
δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ
ἀστέρ’ ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον, ὅς τε μάλιστα
λαμπρὸν παμφαίνῃσι λελουμένος ὠκεανοῖο·
τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων,
ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο.
Τότε πάλι στον Διομήδη η Αθηνά έδωσε μένος και θάρρος
για κλέος εσθλόν
Άναβε εκ της περικεφαλαίας του και τη ς ασπίδος του ακάματον πυρ
που έμοιαζε με αστέρα οπωρινόν
λαμπρός που φαίνεται λουσμένος στον Ωκεανό .
Τέτοιο πυρ έκαιε από το κεφάλι και του ώμους του
και τον ώρθωσε στο μέσον όπου πλείστοι κλονιζόταν
