Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ

 

 

ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ (Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ)Andrea Mantegna,  musée du Louvre

ᾨδὴ Πέμπτη. Εἰς Μούσας  ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ

στροφὴ α´.Τὰς χορδὰς ἂς ἀλλάξωμεν
ὦ χρυσὸν δῶρον, χάρμα
Λητογενέος μέγα·
τὰς χορδὰς ἂς ἀλλάξωμεν
ἰώνιος λύρα. 5
Ἄλλα σύρματα δότε
ζεφυρόποδες Χάριτες·
καὶ σεῖς ἐπὶ τὸ ξύλον
μελίφρονον, ὑακίνθινον
βάλετε στέμμα. 10

ΜΟΥΣΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ  Vatican Museums, Pio-Clementine,

γ´.Τὰς πτέρυγας ἁπλώνει
ὡς τ᾿ ὄρνεον τοῦ Διός,
καὶ ὑψώνεται τὸ μέτρον
ἕως τὸν οὐράνιον κῆπον
τῶν Πιερίδων. 15

ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ

δ´.Χαίρετε ὦ κόραι, χαίρετε
φωναὶ ὁποὺ τὰ δεῖπνα
τῶν Ὀλυμπίων πλουτίζετε
μὲ᾿ χορῶν εὐφροσύνας
κ᾿ εὔρυθμον μέλος. 20

ΜΟΥΣΑ ΕΡΑΤΩ
Σεῖς τὰ αἰθέρια νεῦρα
τῆς φόρμιγγος κροτεῖτε,
καὶ τὰ θηρία, καὶ τ᾿ ἄλση
χάνονται ἀπὸ τὸ πρόσωπον
τῆς γῆς πλατείας. 25

ΜΟΥΣΑ ΘΑΛΕΙΑ

ς´.Ὅπου τρέμουσιν ἄπειρα
τὰ φῶτα τῆς νυκτός,
ἐκεῖ ὑψηλὰ πλατύνεται
ὁ γαλαξίας καὶ χύνει
δρόσου σταγόνας. 30

ΜΟΥΣΑ ΠΟΛΥΜΝΙΑ
ζ´.Τὸ ποτὸν καθαρὸν
θεραπεύει τὰ φύλλα,
κ᾿ ὅπου ἄφησε τὸ χόρτον
εὑρίσκει ρόδα ὁ ἥλιος
καὶ μυρωδίαν. 35

ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΑ ΟΥΡΑΝΙΑ Charles Meynier 1800 Cleveland Museum of Art

η´.Οὕτω ὑπὸ τοὺς δακτύλους σας
ἡ ἐλικώνιος λύρα,
τρέμει, καὶ τ᾿ ἄνθη ἀμάραντα
τῆς ἀρετῆς γεμίζουσι
πᾶσαν καρδίαν. 40

Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ

θ´.Ὄχι πατέρες, τύραννοι·
ὄχι ἄνθρωποι καὶ τέκνα,
ἀλλὰ δειλὰ καὶ ἀναίσθητα
ποίμνια τὸν κύκλον ἤθελον
τρέξειν τοῦ βίου· 45

ΜΟΥΣΑ ΕΥΤΕΡΠΗ
ι´.Χεῖρες κεραυνοφόροι,
μόνον νῶτα ὑποφέροντα
τὰς πληγάς· ἂν τὸ δίκρανον
τοῦ Παρνασσοῦ λιγύφθογγον
σπήλαιον ἐσίγα. 50

ια´.Διὰ παντὸς μοιράσατε
θεῖαι παρθένοι τὴν δίκην·
διὰ παντὸς χαρίσατε
τῶν ἀνθρώπων αἰσθήσεις
ὑψηλονόους. 55

ΜΟΥΣΑ ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ

ιβ´.Ἀφρίζουν τὰ ποτήρια
τῆς ἀδικίας, δυνάσται
πολλοὶ καὶ διψασμένοι
ἰδοὺ τ᾿ ἀδράχνουν· γέμουσι
μέθης καὶ φόνου. 60

ΜΟΥΣΑ ΟΥΡΑΝΙΑ

ιγ´.Τώρα ναὶ τώρα ἀστράψατε
ὦ Μοῦσαι, τώρα ἁρπάξατε
τὴν πτερωτὴν βροντήν,
κατὰ σκοπὸν βαρέσατε
μ᾿ εὔστοχον χεῖρα. 65

Η ΜΟΥΣΑ ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΠΑΡΚ Sanssouci 1745  Potsdam

ΣΤΟ ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΤΟ ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ  (Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΜΑΞΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Carlo Franzoni's 1810 NATIONAL STATUARY HALL ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ

Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΟΥΣ

Στην ελληνική μυθολογία η Κλειώ ήταν η Μούσα της επικής ποίησης και της Ιστορίας. Εγγυάται την πιστότητα του αρχικού λόγου, διατηρώντας την ενότητά του στο διηνεκές προφορικά ή γραπτά, εφόσον «η φωνή ομηρεύουσα», αυ...τή που καθίσταται όμηρος του γραπτού λόγου είναι και λιγότερο επισφαλής σε αλλοιώσεις προϊόντος του χρόνου. Ήταν κόρη του Δία και της Μνημοσύνης.

Το όνομα της προέρχεται από τη ρίζα κλέω/κλείω που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό.

Απεικονιζόταν με ένα ρολό περγαμηνών ή ομάδα από πλακίδια και με δάφνινο στεφάνι. Επίσης η σάλπιγγα για να διαλαλεί τις αξιομνημόνευτες παραδειγματικές πράξεις και η κλεψύδρα όσον αφορά τη ροή και τη χρονική τάξη των γεγονότων

Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ 1743 Milano - Via Morigi

Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΟΡΝΤΩ

ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ  ΤΗΕ PAVLONSK PARK TWELVE PATHS AT OLD SILNIA ΡΩΣΙΑ

Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ 1792 Christian Bernhardt Rode  ΒερολινοΗ προτομή παραπέμπει σε Ελληνικό προφίλ και δίπλα στην κολωνα η θεά Αθηνά παρουσιάζει  τα όπλα της το σπαθί την ασπίδα και την περικεφαλαία

 ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ ΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Antoine Coysevox. ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Château de Versailles

 

Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ 1800 Charles Meynier  Cleveland Museum of Art ΟΗΙΟ

 

 

 

 

 Η ΣΑΛΠΙΓΓΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΑΣ ΚΛΕΙΟΥΣ ΑΣ ΗΧΗΣΕΙ

 1.12.2014    

  Η ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ 1689 Pierre Mignard

 

 

 

 

 

Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΠΕΤΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ  Eugène Lenepveu 1872  ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ (ΤΑΒΑΝΙ) ΟΠΕΡΑ GARNIER , ΠΑΡΙΣΙ ΜΟΥΣΕΙΟ ORSAY 

 Καλό μήνα στους Ομηριστές   και στους Όμορφους Πολίτες  της Ομηρικής Πολιτείας
με το Κλειδί των Επών τυλιγμένο μέσα σε ένα κόκκινο ιπτάμενο   Ομηρικό Τάπητα...
ήτοι, πτερόεν ερμηνευτικό χαλί  προσώπων ονομάτων χαρακτήρων συμβόλων και αριθμών.
Του χθες του σήμερα και του αύριο  σε Άρματα Ιστορίας  Μουσικών Ραψωδιών

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

 

7.Το Άπειρο των Ομηρικών Επών

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΝΗΩΝ

ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, από το 2008

ΟΜΗΡΙΚΑ  ΕΠΗ

ΟΜΗΡΙΚΉ ΠΟΛΙΤΕΊΑ

ΣΚΟΠΟΣ:

Η Διάδοση των Ομηρικών Επών σε ιστορική καταγραφή φιλοσοφία
ερμηνεία επιστήμη πολιτική με πρότυπο καινοτόμο τρόπο.

Η Επιστροφή της ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ  της γνώσης της αξιοπρέπειας
της ομορφιάς και της τιμής στην Ελλάδα

Η Δημιουργία της Ομηρικής Πολιτείας σε Πολυδιάστατο Χώρο σε όλο τον κόσμο.

Παίρνουν μέρος τα κάτωθι   ιστολόγια  ΝΗΕΣ:

ΚΛΕΙΩ,  Αύγουστος  2012

7.  ΚΛΕΙΩ. Το ιστολόγιο  της  Κλειούς. Περιγραφή καταγραφή της σύγχρονης και παλαιάς Μυθιστορίας μέσα από τα ρυάκια της Ιστορίας 

με θαυμάσιες απεικονίσεις των Ομηρικών Επών .

Επικοινωνήστε μαζί μας για την οργάνωση μιας ΤΗΛΕΔΙΑΣΚΕΨΗΣ
σε κοινό γεωμετρικό  τόπο συνάντησης με  θέμα :

Η Διαχρονικότητα των Ομηρικών Ραψωδιών και τα Μηνύματα του Λόγου  των Επών

Ομηρική Πολιτεία

ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

 Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΗ Charles Le Brun 1641, Nottingham, Art Gallery

.............................

Που είναι η ζωή σου ;
Που είναι οι απαντήσεις, που γύρεψες;
Τα βόδια του τρικέφαλου γίγαντα ,δεν θα τα πάρεις γρήγορα, ούτε ,εύκολα.
Αλλά σημασία έχει να προσπαθήσεις!
Τουλάχιστον να κατανοήσεις την διαδικασία και τι σημαίνει αυτό, για ένα άνθρωπο
..Και για κάτι ακόμη.
Όταν έρθει η ώρα να διαλέξεις, με ποιους «θα πας και ποιους θα αφήσεις» .Να ξέρεις τι επιλογές θα κάνεις ;

Ένας ήρωας είναι ερωτευμένος με την Γνώση και “τα προβλήματα “της Γνώσης ..φαίνονται στο σώμα.
Γι’αυτό ,θα ταξιδέψουμε σε Ανατολή και Δύση να φέρουμε τα βόδια , αφού τα κλέψουμε από τον τρικέφαλο γίγαντα Γηρυόνη.

Ο ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΟΥ GUSTAVE MOREAU  ΠΑΡΙΣΙ 19 ΑΙΩΝ

Μου ήρθε στο νου το αρχαίο... ρητό και το συνδύασα
-«Νους υγιής εν σώματι υγιεί»
Μιλάς για την αρμονία σώματος και πνεύματος.
Του είπα.
-Μιλάω για την ισορροπία ψυχής και σώματος.
Μόνο που δεν είναι ένα, το σώμα, αλλά, τρία:

Ο Φάνης (γεν. Φάνητος)είναι ένα από τα ονόματα της δημιουργικής αρχής του Σύμπαντος, προσωποποίηση του Δημιουργού `Ερωτα σύμφωνα με την Ορφική θεογονία. Ο Φάνης ήταν μία πρωταρχική θεότητα («Πρωτογόνος») που αναπήδησε από το «κοσμικό αβγό»,... το οποίο γέννησε η Νύχτα. Στις «Ορφικές Ραψωδίες» που παραδόθηκαν από τον Ιερώνυμο και από τον Ελλάνικο, αναφέρεται ότι ο Χρόνος υπήρξε η αιτία των πάντων και ο δημιουργός του αργυρού κοσμικού αβγού του Φάνητα.

Το αόρατο πλέγμα των ενεργειακών πεδίων
της Ύλης και της Δημιουργίας
και το ενεργειακό κουκούλι του Ανθρώπου
το αιθερικό του σώμα, ένα από τα τρία που φτιάχνει ο Ηρακλής
όταν παίρνει πίσω τα Βόδια του Γηρυόνη
ταξιδεύοντας στη τρίτη προσοχή σε Δύση και Ανατολή

  ΦΑΝΗΣ Francesco de' Rossi 16 ος αιων

Αλπική ορογένεση
ΠΙΝΔΟΣ
ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ στη ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Τιτανομαχία Γιγαντομαχία

Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ

Οι άρχοντες των δακτυλιδιών
η εξουσία του Κρόνου
η Ροή του Γεωλογικού Χρόνου
η μέση γη
Πλάτων Τολκίν Ατλαντίδα
του Διός ΝΟΟΣ η κυριαρχία στη ΜΕΣΟΓΕΙΟ...
η Σοφία του Ιστορικού Χρόνου
ΑΘΗΝΑ πολιούχος των ΑΘΗΝΩΝ
πάνοπλη στου Παρθενώνα την ΑΡΜΟΝΙΑ

Δακτυλίδια.... κρίκοι δύναμης

ΠΑΓΓΑΙΑ
Γαία Ρέα Δήμητρα Περσεφόνη Ήρα

Η ΓΑΙΑ  PETER PAUL RUBENS FITZWILLIAM MUSEUM ΚΑΙΜΠΡΙΤΣ

Όταν ο Δίας νίκησε τον Κρόνο και τους Τιτάνες, και τους καταπόντισε στα Τάρταρα, η Γαία μίσησε τον Δία και τους άλλους θεούς του ουρανού, και όλα τα παιδιά τους. Ξεσήκωσε τους Γίγαντες, και αυτοί με αρχηγό τον Ευρυμέδοντα εκτόξευαν προς τον... ουρανό τεράστιες κοτρώνες και φλεγόμενα βελανίδια. Η Γαία ξεκίνησε για να αναζητήσει το βοτάνι της αιωνιότητας για να κάνει τα παιδιά της αθάνατα. Ο Δίας τότε φώναξε την Ηώ, τον Ήλιο και την Σελήνη και τους απαγόρευσε να βγούν και να φωτίσουν. Μέσα στο σκοτάδι πήγε αυτός και βρήκε πρώτος το βοτάνι της αιωνιότητας. Ο χρησμός του μαντείου όμως είπε, ότι «μόνο η βοήθεια ενός θνητού θα έφερνε την νίκη, αφού οι Γίγαντες είναι άτρωτοι για τους θεούς». Η Αθηνά τότε ζήτησε την βοήθεια του Ηρακλή. Μαζί με τον Ηρακλή έσπευσε και ο Διόνυσος.

ΚΡΟΝΟΣ ΒΕΡΣΑΛΛΙΕΣ

Οι Τιτάνες που πολέμησαν καθοδηγούνταν από τον Κρόνο και στις τάξεις τους βρίσκονταν οι: Κόιος, Κριός, Υπερίων, Ιαπετός, Άτλας. Οι Ολύμπιοι οδηγούνταν από τον Δία και στο πλευρό του πολέμησαν και οι: Εστία, Δήμητρα,Ήλιος, Ήρα, Άδης/Πλούτων,... Ποσειδώνας, οι Εκατόγχειρες, οι Γίγαντες και οι Κύκλωπες.

Η ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ Joachim Wtewael 1600 Art Institute of Chicago
Νικώντας μετά από δεκάχρονο πόλεμο, οι Ολύμπιοι μοίρασαν μεταξύ τους τα λάφυρα, δίνοντας στον Δία την εξουσία στον αέρα και τον ουρανό, στη θάλασσα και όλα τα υδάτινα σώματα στον Ποσειδώνα, και στον Κάτω Κόσμο στον Άδη. Η γη αφέθηκε ως κυριαρχία κοινή όλων των θεών. Έπειτα έκλεισαν τους Τιτάνες στα Τάρταρα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Ωκεανός και οι Τιτανίδες (Θεία, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη και Τηθύς) παρέμειναν ουδέτεροι, και γι' αυτό δεν τιμωρήθηκαν από τον Δία. Οι Εκατόγχειρες παρέμειναν φύλακές τους, μέχρι τη στιγμή που ο Δίας τους απελευθέρωσε όλους, εκτός από τον Άτλαντα.

Γεωλογική ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ
Γεωλογικοί ΑΙΩΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Ουρανός, Κρόνος Ζευς

ΓΑΙΑ
Η Γαῖα προϋπήρχε με το Χάος και τον Έρωτα-Φάνη στη δημιουργία του Κόσμου. Κατά άλλους αυτές οι τρεις κοσμικές υπάρξεις γεννήθηκαν, κατά αντίστροφη σειρά, από το Κοσμικό Αβγό, το οποίο προήλθε από το μηδέν, το τίποτα ή από τη Νύχτα. Η Γ...αία, στο επίπεδο της Κοσμογονίας, συμβολίζει την υλική πλευρά του Κόσμου και όχι τη Γη. Το Χάος συμβολίζει τον Χώρο του Σύμπαντος. Ο Έρωτας συμβολίζει την κινητήρια δύναμη που ενώνει, μεταλλάσσει και μεταμορφώνει (μορφή, αυτό που φαίνεται, ο Φάνης) το Παν.

Σύμφωνα με τον Ησίοδο η Γαία με το Χάος, με μεσολάβηση του Έρωτα, γεννούν τον Ουρανό. Μια άλλη εκδοχή ταυτίζει το Χάος με τον Ουρανό και οριοθετεί έτσι τη Γαία και τον Ουρανό ως το πρώτο Κοσμικό Ζευγάρι της Δημιουργίας.

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ  ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΖΩΔΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΙΑ  ΡΩΜΑΙΚΟ ΜΩΣΑΙΚΟ

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

 Ο Πρώτος και Μέγας πανίερος και Θεοπάτωρ Θεός στην Ελληνική Μυθολογία η γέννηση του οποίου ταυτίσθηκε (μυθολογικά) με την πανίερη στιγμή της ανάδειξης του πνεύματος του ανθρώπου και της γέννησης των Επιστημών καθώς κι εκείνης των Γραμμάτων και Τεχνών

Απολλόδωρος(1,1,1): Οὐρανὸς πρῶτος τοῦ παντὸς ἐδυνάστευσε κόσμου

ΟΜΗΡΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΟΜΗΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

Αν, ο Οδυσσέας,είναι το  ηλιακό Ηλεκτρόνιο με φορτίο αρνητικό που γυρίζει συνέχεια  ταξιδεύει και δομεί την ύλη η Πηνελόπη είναι το πρωταρχικό  Πρωτόνιο θετικά φορτισμένο στον πυρήνα της ύπαρξης από τον οποίο δεν φεύγει ποτέ μαζί με το  νέο Νετρόνιο κοντά της στην αγκαλιά της , τον Τηλέμαχο το τρίτο ουδέτερο φορτίο.
Άτομο! Δημοκράτειο δημοκρατικό ενδελεχές αριστοτελικό πνευματικά πλατωνικό..... ταξιδιάρικο σαν σύννεφο στο ουρανό.
Η αυτοσυνείδηση στο ταξίδι της συνείδησης, στο κόσμο της ύλης στο πεδίο της ενέργειας στον χώρο στον χρόνο στον ο χορό των  ηλεκτρονίων των ιόντων των χημικών και φυσικών ατόμων.

Το ομηρικό ταξίδι ενός ηλεκτρονίου και  οι 113 μνηστήρες χημικά στοιχεία, της Ελένης και της Πηνελόπης  από το Υδρογόνο μέχρι το Ουνούτριο και το  118 Ουνουνόκτιο
.... ευγενές αέριο περιοδικών κυκλικών πολιτικών κοινωνικών ιστορικών υλικών ενεργειακών φαινομένων.

Η Οδύσσεια του Ομηρικού Πνεύματος
Το ταξίδι της Επιστροφής, το Όνειρο
ΟΙ ΙΔΕΑΛΙΣΤΕΣ

Ανατέλλουσα η Ηώς...Οδύσσεια δύο χιλιάδες......

 

 

 

Αναζητώντας τον Άνθρωπο σε Οδύσσειες της ΎΛΗΣ
στο πόλεμο της Τροίας.
ΟΙ ΥΛΙΣΤΕΣ

Ταξιδεύοντας στο διάστημα...Οδύσσεια 2001

 

 

 

Αναζητώντας τον Άνθρωπο
Homo sapiens (Άνθρωπος ο Έμφρων)

Από την αρχή..... Οδύσσεια 2001

 

Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ, προσωπική συλλογική ιστορική ΟΙ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΤΕΣ

 

Ομηρικόν Ταξείδιον

ΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ

 

 

ΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ TATIANA BLASS ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Η υφαντική τέχνη κατείχε ιδιαίτερα σημαντική θέση στην οικιακή οικονομία παλαιότερων μορφών κοινωνικής ζωής και οργάνωσης, καλύπτοντας  όλες τις ανάγκες μιας οικογένειας  και την συναντάμε ευρέως στα Ομηρικά Επη , αφού βλέπουμε ακόμη  και τις  βασίλισσες (Πηνελόπη , Αρήτη, αλλά και τις θεές ) να αφιερώνουν  τον χρόνο τους μπροστά στον αργαλειό τους , και μάλιστα όρθιες αφού οι αργαλειοί ήταν κάθετοι.

Η Πηνελόπη υφαίνει το μέλλον με την σαίτα της ’’’ και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ξεγελώντας τους μνηστήρες  «τον αργαλειό της έστησε (η Πηνελόπη) στον πύργο της να υφάνει διπλό, ψιλόδιαστο πανί…» (Οδ. ω, 128-29). «κι ύφαινε τότε το πανί τ’ ατέλειωτο όλη μέρα και με το φως δουλεύοντας το ξήλωνε τη νύχτα» - (Οδ. ω, 138-39   και ο Οδυσσέας  «υφαίνει» με τον λόγο του  ερμηνεύοντας  τον κόσμο .
Οι γυναίκες των Φαιάκων υφαίνουν υπέροχα υφαντά στον αργαλειό και φημίζονται για αυτήν την τέχνη τους , αφού και οι 13 θρόνοι των αρχόντων και του Αλκίνοου,  είναι στολισμένοι με λεπτά υφαντά , έργα των γυναικών …». ἐν δὲ θρόνοι περὶ τοῖχον ἐρηρέδατ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα, ἐς μυχὸν ἐξ οὐδοῖο διαμπερές, ἔνθ᾽ ἐνὶ πέπλοι λεπτοὶ ἐύννητοι βεβλήατο, ἔργα γυναικῶν. ἔνθα δὲ Φαιήκων ἡγήτορες ἑδριόωντο πίνοντες καὶ ἔδοντες· ἐπηετανὸν γὰρ ἔχεσκον.»

 Η  Κίρκη , η ωραιοπλέξουδη θεά,  η κόρη του ήλιου ,υφαίνει τραγουδώντας στον αργαλειό της:

«…ἔσταν δ᾽ ἐν προθύροισι θεᾶς καλλιπλοκάμοιο, Κίρκης δ᾽ ἔνδον ἄκουον ἀειδούσης ὀπὶ καλῇ, ἱστὸν ἐποιχομένης μέγαν ἄμβροτον, οἷα θεάων λεπτά τε καὶ χαρίεντα καὶ ἀγλαὰ ἔργα πέλονται. "ὦ φίλοι, ἔνδον γάρ τις ἐποιχομένη μέγαν ἱστὸν καλὸν ἀοιδιάει, δάπεδον δ᾽ ἅπαν ἀμφιμέμυκεν, ἢ θεὸς ἠὲ γυνή· ἀλλὰ φθεγγώμεθα θᾶσσον.᾽ "ὣς ἄρ᾽ ἐφώνησεν, τοὶ δὲ φθέγγοντο καλεῦντες.»

 Στῆς ὡριοπλέξουδης θεᾶς τὰ ξώθυρα καθίζουν, κι ἀκοῦν τὴν Κίρκη μέσαθε ποὺ γλυκοτραγουδοῦσε, μεγάλο φαίνοντας πανὶ κι ἀχάλαστο, σὰν πού 'ναι τῶν θεῶν τὰ ἔργα τὰ ψιλὰ καὶ τὰ λαμπρὰ καὶ τὰ ὥρια

Αλλά και η  Καλυψώ που κατοικούσε σε ένα μεγάλο σπήλαιο, κοντά στην είσοδο του οποίου υπήρχαν φυσικοί κήποι, δάσος και πηγές, και περνούσε την ημέρα της η Νύμφη, κλώθοντας και υφαίνοντας με τις υπηρέτριές της, που ήταν και αυτές Νύμφες. Ήταν μια καλλίκομη νεράιδα (Οδύσσεια ε 66), με όμορφες πλεξίδες, και αρχοντική (Οδύσσεια ε 89, 96) και ο Ερμής, όταν ήρθε να της αναγγείλει την διαταγή του Δία να αφήσει τον Οδυσσέα ελεύθερο, την βρήκε να τραγουδά με την ουράνια φωνή της, υφαίνοντας στον αργαλειό με τη χρυσή σαΐτα (Οδύσσεια ε 66-71).

Η θεά Αθηνά συμβολίζει την εφαρμογή της διανόησης και σοφίας του Νου στις Τέχνες, μέσω της δημιουργικής δεξιοτεχνίας των χεριών- γι' αυτό και λέγεται και «ΕΡΓΑΝΗ» Αθηνά.

Η Αθηνά θεωρείται επίσης η θεά της υφαντουργίας, γι' αυτό συχνά κρατάει αδράχτι. Σύμφωνα με το μύθο, αυτή δίδαξε την υφαντική τέχνη στους ανθρώπους.

Η ΕΛΕΝΗ χαρίζει στον Τηλέμαχο μαντήλι που η ίδια ύφαινε ,
«… Ελένη η ροδομάγουλη τον σίμωσε, στα χέρια
κρατώντας το υφαντό, τον έκραξε κι αυτά τα λόγια του ΄πε:
«Δέξου κι αυτό από μένα, αγόρι μου, το δώρο, απ΄ της Ελένης
τα χέρια θύμηση· και κάποτε, με το καλώ σα φτάσει
η ώρα του γάμου σου, το ταίρι σου να το φορέσει·
ως τότε να το φυλάει στο σπίτι η μάνα σου. Και τώρα στην πατρίδα,
στο αρχοντικό σας τ΄ ομορφόχτιστο με το καλό να στρέψεις!»

Και η γυναίκα του Πολύβου χαρίζει στην Ελένη ρόκα…..και μαλλί… χωρὶς δ᾽ αὖθ᾽ Ἑλένῃ ἄλοχος πόρε κάλλιμα δῶρα· χρυσέην τ᾽ ἠλακάτην τάλαρόν θ᾽ ὑπόκυκλον ὄπασσεν ἀργύρεον, χρυσῷ δ᾽ ἐπὶ χείλεα κεκράαντο. τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ᾽ αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα. ἕζετο δ᾽ ἐν κλισμῷ, ὑπὸ δὲ θρῆνυς ποσὶν ἦεν. αὐτίκα δ᾽ ἥ γ᾽ ἐπέεσσι πόσιν ἐρέεινεν ἕκαστα·

Και στην Ιλιάδα : η Ίριδα (θεά) βρίσκει την ωραία Ελένη, στην Τροία: «Στην κάμαρα της να υφαίνει ένα  σκουτί στον αργαλειό της διπλόφαρδο, άλικο, κεντούσε και στόλιζε  πάνω του έργα ανδρεία, οπού ‘χαν οι Αργίτες κάνει οι χαλκοθώρακοι κι οι Τρώες οι αλογατάδες» (Ιλ. Γ, 125-27).

Οι μοίρες κλώθουν  τις ανθρώπινες τύχες μας λέει ο Ομηρος στην Ιλιάδα
 ραψ.Υ 128

πάντες δ᾽ Οὐλύμποιο κατήλθομεν ἀντιόωντες

τῆσδε μάχης, ἵνα μή τι μετὰ Τρώεσσι πάθῃσι
σήμερον· ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται ἅσσά οἱ αἶσα
γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ ὅτε μιν τέκε μήτηρ.


Η ΑΝΑΓΚΗ είναι τοποθετημένη στο κέντρο του σύμπαντος, κοντά στο αδράχτι, στον Άτρακτο, στον άξονα γύρω από τον οποίο στρέφονται οι πλανήτες και, κατά τον Παρμενίδη, κυβερνάει τα πάντα. Το κοσμικό αδράχτι στρέφεται πάνω στα γόνατά της και συντονίζει όλες τις ουράνιες "περιφορές", τις κυκλικές δηλαδή κινήσεις των ουράνιων σωμάτων. Μέσα στο σφοντύλι του αδραχτιού βαλμένα στο κέντρο εφτά μικρότερα σφοντύλια, οι πλανήτες, περιστρέφονται γύρω από το αδράχτι. Την κίνηση των πλανητών τη δίνουνε οι Μοίρες

Η Κλωθώ , το παρόν ,πιάνοντας κάθε τόσο με το δεξί της χέρι το αδράχτι βοηθάει την Ανάγκη στην εξωτερική περιστροφή του..

Η Άτροπος, το  μέλλον  με το αριστερό χέρι βοηθάει με τον ίδιο τρόπο στις εφτά εσωτερικές περιστροφές, που έχουν αντίθετη φορά με την εξωτερική.

Η Λάχεση

, το παρελθόν, πιάνει το αδράχτι πότε με το ένα χέρι πότε με το άλλο, βοηθώντας την Ανάγκη άλλοτε στο ένα και άλλοτε στο άλλο από τα δύο είδη περιστροφών και αυτό υποδηλώνει ότι από το παρελθόν εξαρτώνται και το παρόν και το μέλλον. Οι τρεις μοίρες εποπτεύουν τον άνθρωπο, πίνοντας της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ το νερο,από τη γέννησή του και πέρα απο τον θάνατό του  σε έναν αέναο ρυθμικό χορό.

 

 

 

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΑΩΝ

Η Κοιλάδα των Ελληνικών ναών στη Σικελία.. είναι εξαίρετο δείγμα του αρχαίου κλασικού πολιτισμού.
Το Agrigento,ξεκίνησε ως ελληνική αποικία του 6ου π.Χ. αιώνα (με το όνομα Ακράγαντας) και εξελίχθηκε σε κέντρο καλλιτεχνών και μια από τις κορυφαίες πόλεις της Μεσογείου.
Τα περισσότερα μνημεία – ναοί και νεκροπόλεις – διατηρήθηκαν σχεδόν άθικτα μέχρι τις μέρες μας. Η UNESCO δανείστηκε το σχήμα του Ναού της Ομόνοιας για το λογότυπό της!

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΗΡΑΣ ΛΑΚΙΝΙΑΣ
Η μεγάλη θεότητα στην οποία είναι αφιερωμένο το ιερό φαίνεται να εμφανίζεται εκεί μετά τα γεγονότα που σχετίζονται με το πέρασμα του Ηρακλή και έπειτα με την επιστροφή των ηρώων που είχαν λάβει μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Το ιερό της Λακινίας Ήρας, τιμούσαν όλοι οι γύρω πληθυσμοί. Εκεί ένα ιερό άλσος, γεμάτο δένδρα και περικυκλωμένο από ψηλά έλατα, είχε πλούσια βοσκοτόπια και διάφορα είδη ζώων, ιερά της θεάς. Ο ναός ήταν διάσημος όχι μόνο για την ιερότητά του αλλά και για τα πλούτη του.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ
Κτίστηκε το 500 π.Χ. περίπου κοντά στην κύρια είσοδο της αρχαίας πόλης. Οι λίγοι κίονες που σώζονται αναστηλώθηκαν το 1924. Είναι χρονικά ο προτελευταίος ναός που ανεγέρθηκε στον Ακράγαντα με αρχιτεκτονική που καινοτομεί στην Σικελία. Στην αρχαιότητα φημίζονταν για το άγαλμα του Ηρακλή αλλά και για ένα έργο ζωγραφικής του Ζεύξη που απεικόνιζε τον Ηρακλή βρέφος να πνίγει τα φίδια. Οι διαστάσεις του είναι 67 x 25 μέτρα και είχε 6 κολόνες στη μικρή πλευρά και 15 κολώνες στη μεγάλη.

Ο ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ (Κάστορα & Πολυδεύκη):
Οι τέσσερεις κίονες του ναού, αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια το έμβλημα του Αγκριτζέντο. Η σημερινή τους μορφή οφείλεται στην αναστήλωση που έκανε τον περασμένο αιώνα ο γλύπτης Β. Βιλλαρεάλε μαζί με τον αρχιτέκτονα Σ. Καβαλλάρι. Ο ναός οικοδομήθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα και ξεχώρισε για τις ιδιαίτερες διακοσμήσεις που ακόμη σώζονται στο επιστύλιο. Αφιερώθηκε στους Διόσκουρους, τους δίδυμους γιους του Δία και της Λήδας.

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ
Tempio della Concordia βρίσκεται στο κέντρο του λόφου των ναών και διατηρείται σε άριστη κατάσταση. Επιλέχθηκε για το σήμα της UNESCO πριν χρόνια. Το περιστύλιο του αποτελείται από 34 κίονες, πάνω σε βάση με 4 σκαλοπάτια αντί για 3 που είχαν οι ναοί στην Ελλάδα. Θεά Ομόνοια δεν υπήρχε αλλά ένας αρχαιολόγος που ανακάλυψε μια επιγραφή, διάβασε τη λέξη ομόνοια που ήταν γραμμένη και έδωσε αυτό το όνομα στο ναό. Αργότερα ο ναός αυτός ανακατασκευάστηκε ως χριστιανική βασιλική αλλά και πάλι γλύτωσε την καταστροφή.

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑ

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Κτίστηκε προς τιμήν του Δία το 480 π.Χ. Ο ναός του Δία στον Ακράγαντα αποτελεί το μεγαλύτερο δωρικό ναό όλης της αρχαιότητας. Έχει μήκος 105μ. και πλάτος 18 περίπου. Ταυτόχρονα διακρινόταν και για την πρωτοτυπία του καθώς και στην εξωτερική του διακόσμηση των Γιγάντων, που κρατούσαν σε στάση Άτλαντα, τη στέγη του ναού.

 

Ο ΠΕΣΜΕΝΟΣ ΑΤΛΑΝΤΑΣ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΟ ΕΔΑΦΟΣ (ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ)
Στον Ακράγαντα μπορεί ακόμη κανείς να δει:
α) Τα ερείπια αρχαίων ιδιωτικών οικημάτων,  με θαυμάσια ψηφιδωτά στο δάπεδό τους, που  ανήκουν στους Ελληνιστικούς χρόνους.
β) Το εξαιρετικά ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο. δίπλα στη μεσαιωνική εκκλησία του Αγίου Νικολάου, με  μεγάλη συλλογή αγγείων εξαίρετης τέχνης. Μια ψηλή αίθουσά του έχει ειδικά κατασκευαστεί έτσι, ώστε να στεγάζει όρθιο τον έναν από τους πανύψηλους Γίγαντες- Άτλαντες, που είχαν  το μισό ύψος του όλου ναού. 
γ) τα μνημεία των τυράννων Φάλαρη και Θήρωνα.
δ) Το αρχαίο τείχος της πόλης.
Η κοιλάδα των Ναών στον Ακράγαντα είναι μια ορθογώνια έκταση 12 χιλιομέτρων που παρουσιάζει ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της Magna Grecia προσφέροντας ένα θέαμα που κόβει την ανάσα τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα που όλοι οι ναοί φωταγωγούνται και αποτελεί μια τεραστια κληρονομιά της ανθρωπότητας.