ΠΑΝΩ ΣΕ ΞΕΝΟ ΣΤΙΧΟ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΡΓΟΣ  Jean-Auguste Barre, 1834 au parc du château de Compiègne


Γιώργος Σεφέρη 1931.


Εὐτυχισμένος ποὺ ἔκανε τὸ ταξίδι τοῦ Ὀδυσσέα.
Εὐτυχισμένος ἂν στὸ ξεκίνημα, ἔνιωθε γερὴ τὴν ἀρματωσιὰ
μιᾶς ἀγάπης, ἁπλωμένη μέσα στὸ κορμί του, σὰν τὶς
φλέβες ὅπου βουίζει τὸ αἷμα.

Μιᾶς ἀγάπης μὲ ἀκατέλυτο ρυθμό, ἀκατανίκητης σὰν τὴ
μουσικὴ καὶ παντοτινῆς
γιατί γεννήθηκε ὅταν γεννηθήκαμε καὶ σὰν πεθαίνουμε,
ἂν πεθαίνει, δὲν τὸ ξέρουμε οὔτε ἐμεῖς οὔτε ἄλλος κανείς.

Παρακαλῶ τὸ θεὸ νὰ μὲ συντρέξει νὰ πῶ, σὲ μιὰ στιγμὴ
μεγάλης εὐδαιμονίας, ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀγάπη•
κάθομαι κάποτε τριγυρισμένος ἀπὸ τὴν ξενιτιά, κι ἀκούω
τὸ μακρινὸ βούισμά της, σὰν τὸν ἀχὸ τῆς θάλασσας
ποὺ ἔσμιξε μὲ τὸ ἀνεξήγητο δρολάπι.

Καὶ παρουσιάζεται μπροστά μου, πάλι καὶ πάλι, τὸ φάντασμα
τοῦ Ὀδυσσέα, μὲ μάτια κοκκινισμένα ἀπό του
κυμάτου τὴν ἁρμύρα
κι ἀπὸ τὸ μεστωμένο πόθο νὰ ξαναδεῖ τὸν καπνὸ ποὺ βγαίνει
ἀπὸ τὴ ζεστασιὰ τοῦ σπιτιοῦ του καὶ τὸ σκυλί του
ποὺ γέρασε προσμένοντας στὴ θύρα.

Στέκεται μεγάλος, ψιθυρίζοντας ἀνάμεσα στ' ἀσπρισμένα
του γένια, λόγια της γλώσσας μας, ὅπως τὴ μιλοῦσαν
πρὶν τρεῖς χιλιάδες χρόνια.
Ἁπλώνει μιὰ παλάμη ροζιασμένη ἀπὸ τὰ σκοινιὰ καὶ τὸ
δοιάκι, μὲ δέρμα δουλεμένο ἀπὸ τὸ ξεροβόρι ἀπὸ τὴν
κάψα κι ἀπὸ τὰ χιόνια.

Θὰ 'λεγες πὼς θέλει νὰ διώξει τὸν ὑπεράνθρωπο Κύκλωπα
ποὺ βλέπει μ' ἕνα μάτι, τὶς Σειρῆνες ποὺ σὰν τὶς ἀκούσεις
ξεχνᾶς, τὴ Σκύλλα καὶ τὴ Χάρυβδη ἀπ' ἀνάμεσό μας•
τόσα περίπλοκα τέρατα, ποὺ δέ μας ἀφήνουν νὰ στοχαστοῦμε
πὼς ἦταν κι αὐτὸς ἕνας ἄνθρωπος ποὺ πάλεψε
μέσα στὸν κόσμο, μὲ τὴν ψυχὴ καὶ μὲ τὸ σῶμα.

Εἶναι ὁ μεγάλος Ὀδυσσέας• ἐκεῖνος ποὺ εἶπε νὰ γίνει τὸ ξύλινο ἄλογο
καὶ oἱ Ἀχαιοὶ κερδίσανε τὴν Τροία.
Φαντάζομαι πὼς ἔρχεται νὰ μ' ἀρμηνέψει πῶς νὰ φτιάξω κι ἐγὼ
ἕνα ξύλινο ἄλογο γιὰ νὰ κερδίσω τὴ δική μου Τροία.

Γιατί μιλᾶ ταπεινὰ καὶ μὲ γαλήνη, χωρὶς προσπάθεια,
λὲς μὲ γνωρίζει σὰν πατέρας
εἴτε σὰν κάτι γέρους θαλασσινούς, ποὺ ἀκουμπισμένοι στὰ
δίχτυα τους, τὴν ὥρα ποὺ χειμώνιαζε καὶ θύμωνε ὁ ἀγέρας,
μοῦ λέγανε, στὰ παιδικά μου χρόνια, τὸ τραγούδι τοῦ Ἐρωτόκριτου,
μὲ τὰ δάκρυα στὰ μάτια•
τότες ποὺ τρόμαζα μέσα στὸν ὕπνο μου ἀκούγοντας
τὴν ἀντίδικη μοῖρα τῆς Ἀρετῆς νὰ κατεβαίνει τὰ μαρμαρένια σκαλοπάτια.

Μοῦ λέει τὸ δύσκολο πόνο νὰ νιώθεις τὰ πανιὰ τοῦ καραβιοῦ σου φουσκωμένα ἀπὸ τὴ θύμηση καὶ τὴν ψυχή σου νὰ γίνεται τιμόνι.
Καὶ νά 'σαι μόνος, σκοτεινὸς μέσα στὴ νύχτα καὶ ἀκυβέρνητος σὰν
τ' ἄχερο στ' ἁλώνι.

Τὴν πίκρα νὰ βλέπεις τοὺς συντρόφους σου καταποντισμένους μέσα στὰ
στοιχεῖα, σκορπισμένους: ἕναν-ἕναν.
Καὶ πόσο παράξενα ἀντρειεύεσαι μιλώντας μὲ τοὺς πεθαμένους,
ὅταν δὲ φτάνουν πιὰ οἱ ζωντανοὶ ποὺ σοῦ ἀπομέναν.

Μιλᾶ... βλέπω ἀκόμη τὰ χέρια του ποὺ ξέραν νὰ δοκιμάσουν ἂv ἦταν
καλὰ σκαλισμένη στὴν πλώρη ἡ γοργόνα
νὰ μοῦ χαρίζουν τὴν ἀκύμαντη γαλάζια θάλασσα μέσα στὴν
καρδιὰ τοῦ χειμώνα.

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ CHATEAU DE COMPIEGNE

Η ΚΕΡΥΝΙΤΗΣ ΕΛΑΦΟΣ

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ Η ΚΕΡΥΝΙΤΗΣ ΕΛΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ Άντολφ Σμιντ - Νέο Μουσείο Βερολίνου
Η αδελφή του Απόλλωνα που γεννιέται πρώτη και βοηθά στην γέννηση του!
Θεά του κυνηγιού, δεινή τοξεύτρια, αγαπάει τα δάση το πράσινο και τρέχει πάντα νέα με ένα κοντό χιτώνα ανάμεσα σε υπερήφ...ανα γερά δένδρα.Έχει ένα θαυμαστό μαγικό ελάφι κοντά της με χρυσά κέρατα και ταχύτατους αστραγάλους. Είναι συνήθως άπιαστο και μιλάει με ανθρώπινη φωνή και έχει την μορφή ενός Υδροχόου.
Ανεξάρτητη ελεύθερη φέγγει την νύχτα με το φως δις αστεριών.Βοηθά τους ταξιδευτές να βρίσκουν τον δρόμο τους.
Ο Ουρανός και τα μυστικά του μαζί με τον λόγο των άστρων είναι στην κατοχή της, καθώς και το νερό της γνώσης ενός Υδροχόου ανθρωπιστή.
Μια Εποχή που υπόσχεται την αδελφοσύνη των ανθρώπων,τις μεγάλες ταχύτητες των ταξιδιωτικών μέσων,ταξίδια σε μακρινούς γαλαξίες,
την προστασία της φύσης και του πρασίνου, την καινούργια αστρολογία σαν αυτογνωστική μέθοδο και “χάρτη’ για τους ανθρώπους,αληθινή δημοκρατία της Αρετής, ενάρετων και ηθικών ανθρώπων,και το νερό του Υδροχόου,παρ όλο που είναι ζώδιο του αέρα,το νερό της Γνώσης και του Πνεύματος να χύνεται άφθονο και να ξεπλένει…τους κόπρους του Αυγεία,από τα δύο ποτάμια που θα ενώσει ο Ηρακλής, αφού κατορθώσει να πιάσει το Ελάφι της Θεάς και την διδασκαλίας της!
Ο Ηρακλής, ο γιος του Δία και απελευθερωτής του Προμηθέα,από τις αλυσίδες του,παίρνοντας τα Μήλα των Εσπερίδων και αποφεύγοντας το Άτλαντα.Ο Ηρακλής, βαδίζοντας τον δρόμο της Αρετήςκαι…αναζητώντας την Ελευθερία!

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ Roman school entourage Pierre Hubert Subleyras. "ΗΕRACLES LIBERANDO PROMETEO"

ΕΛΖΙΝ


 

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΕΣ

 

Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΠΕΤΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ Jacques Réattu, 1819. ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ

Στον Όμηρο βλέπουμε αυτή την διάσταση των Μουσών σαν θεές της Μνήμης και κατ’ επέκταση εκείνες που διασώζουν αξίες και ηθικές αρχές και διδάγματα από το παρελθόν.
Όταν ο Νούς ενθυμείται τους ύμνους που μιλούν για τους Νόμους και την Δικαιοσ...ύνη που διέπουν τον Κόσμο, απομακρύνεται από φαύλους, αναληθείς σκέψεις , συνήθειες και πράξεις που υποβιβάζουν τον άνθρωπο.
Ο αριθμός των Μουσών είναι πάλι ενδεικτικός της ολοκλήρωσης ενός κύκλου, ο οποίος φροντίζει για την παιδεία και τις μυητικές τελετουργίες, γι΄αυτό και είναι υψίστης σημασίας η κατανόηση τους.
Η Κλειώ, η πρώτη των Μουσών, κρατεί το κλειδί και τα χειρόγραφα της συνολικής ιστορίας του Παντός, που παραδίδει στην δεύτερη Μούσα την Ευτέρπη.
Η Ευτέρπη , τέρπουσα, την ψυχή, τρέπει την κλείδα και ανοίγει την πύλη των γενομένων, των όντων και των εσόμενων.
Η Θάλεια , η Τρίτη Μούσα, ΘΑΛΕΙΑ+ Η= ΑΛΗΘΕΙΑ της θαλπωρής του Ήλιου, εξαιτίας του οποίου όλα Θάλ-λουν και διατηρούνται αειθαλή ,λόγω της ευκολίας της ροής των Μυήσεων των 9 Μουσών σε όλο και πιο λεπτά πεδία φωτός με Μουσαγέτη τον αδελφό τους , Απόλλωνα.
Οι Επόμενες τρείς Μούσες Μελπομένη, Τερψιχόρη και Ερατώ, οδηγούν σε νέα πύλη τον μυούμενο υψηλότερων αναβαθμών.
Οι άλλες τρείς Πολύμνια, Ουρανία και Καλλιόπη οι μυήσεις των οποίων άπτονται θείων πεδίων, αποκαλύπτονται μόνο ύστερα από μία πλήρη βιωματική αφομοίωση του Σύμπαντος Κόσμου.
Ο Πυθαγόρας συνήθιζε να αποκαλύπτει τη σοφία των αριθμών στο ναό των Μουσών, όπου οι μαθητές του δεύτερου βαθμού μπορούσαν να μπουν μόνο με τη συνοδεία του δασκάλου τους. Μέσα σ’ αυτό το στρογγυλό ναό, που χτίστηκε σύμφωνα με τις υποδείξεις του ίδιου του Πυθαγόρα, υπήρχαν τα μαρμάρινα αγάλματα των εννέα Μουσών.Στον Όμηρο βλέπουμε αυτή την διάσταση των Μουσών σαν θεές της Μνήμης και κατ’ επέκταση εκείνες που διασώζουν αξίες και ηθικές αρχές και διδάγματα από το παρελθόν.
Όταν ο Νούς ενθυμείται τους ύμνους που μιλούν για τους Νόμους και την Δικαιοσύνη που διέπουν τον Κόσμο, απομακρύνεται από φαύλους, αναληθείς σκέψεις , συνήθειες και πράξεις που υποβιβάζουν τον άνθρωπο.
Ο αριθμός των Μουσών είναι πάλι ενδεικτικός της ολοκλήρωσης ενός κύκλου, ο οποίος φροντίζει για την παιδεία και τις μυητικές τελετουργίες, γι΄αυτό και είναι υψίστης σημασίας η κατανόηση τους.
Η Κλειώ, η πρώτη των Μουσών, κρατεί το κλειδί και τα χειρόγραφα της συνολικής ιστορίας του Παντός, που παραδίδει στην δεύτερη Μούσα την Ευτέρπη.
Η Ευτέρπη , τέρπουσα, την ψυχή, τρέπει την κλείδα και ανοίγει την πύλη των γενομένων, των όντων και των εσόμενων.
Η Θάλεια , η Τρίτη Μούσα, ΘΑΛΕΙΑ+ Η= ΑΛΗΘΕΙΑ της θαλπωρής του Ήλιου, εξαιτίας του οποίου όλα Θάλ-λουν και διατηρούνται αειθαλή ,λόγω της ευκολίας της ροής των Μυήσεων των 9 Μουσών σε όλο και πιο λεπτά πεδία φωτός με Μουσαγέτη τον αδελφό τους , Απόλλωνα.
Οι Επόμενες τρείς Μούσες Μελπομένη, Τερψιχόρη και Ερατώ, οδηγούν σε νέα πύλη τον μυούμενο υψηλότερων αναβαθμών.
Οι άλλες τρείς Πολύμνια, Ουρανία και Καλλιόπη οι μυήσεις των οποίων άπτονται θείων πεδίων, αποκαλύπτονται μόνο ύστερα από μία πλήρη βιωματική αφομοίωση του Σύμπαντος Κόσμου.
Ο Πυθαγόρας συνήθιζε να αποκαλύπτει τη σοφία των αριθμών στο ναό των Μουσών, όπου οι μαθητές του δεύτερου βαθμού μπορούσαν να μπουν μόνο με τη συνοδεία του δασκάλου τους. Μέσα σ’ αυτό το στρογγυλό ναό, που χτίστηκε σύμφωνα με τις υποδείξεις του ίδιου του Πυθαγόρα, υπήρχαν τα μαρμάρινα αγάλματα των εννέα Μουσών.Το πρώτο άσμα των Μουσών ήταν ο ύμνος της νέας τάξης που δημιουργήθηκε στο σύμπαν μετά τη νίκη των Ολύμπιων θεών πάνω στους Τιτάνες.
Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ ΠΕΤΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ Jacques Réattu, 1819. ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ

ΟΜΗΡΟΣ Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ , ο Ταξιδευτής Ατενιστής του Απείρου από Εδώ έως την Αιωνιότητα
σε 20 Χρόνια 20 ΑΙΩΝΕΣ  και 12 πτήσεις ΑΕΤΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

Buste d’Homère,1850, Pradier   Marbre, Paris, Musée du Louvre.

  

 Rembrandt,  Aristote devant le buste d’Homère, 1653.New York, Metropolitan Museum of Art.

 

 

 

Raphaël, Le Parnasse (détail), vers 1511.ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΡΩΜΗ Palais du Vatican,Salle de la Signature.

ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ John Flaxman,  1776.Céramique de la manufacture de Wedgwood.  ΛΟΝΔΙΝΟ British Museum.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ  Pier Francesco Mola, vers1660.  Rome, Galleria nazionale d’arte antica, Palazzo Corsini.

 ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ Rembrandt,  1663.. La Haye, Mauritshuis.

 

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΒΙΟΛΙ Mattia Preti,   ΒΕΝΕΤΙΑ  Galleria dell’Accademia.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΗ ΤΟΥ  Philippe Laurent Roland,  1802  Plâtre.Valenciennes, Musée des beaux-arts.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΛΥΡΑ ΤΟΥ Philippe Laurent Roland,1812. Marbre. Paris, Musée du Louvre.

 ΟΜΗΡΟΣ Charles René Laitié, 1806.Bronze. Angers, Musée des beaux-arts.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΑΠΑΓΓΕΛΛΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΗ ΤΟΥ Thomas Lawrence 1790.ΛΟΝΔΙΝΟ  Tate Gallery.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ Jean Pierre Saint-Ours, 1793, ΙΔ.ΣΥΛΛ.

 ΟΜΗΡΟΣ Etienne Jean Delécluze,  1820.. Château de la Malmaison.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΣΚΟΙ Jean Baptiste Corot, 1845.. Saint-Lô, Musée des beaux-arts.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ  Guillaume Guillon dit Léthière, 1811.Nottingham Castle.

 

 

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΑ ΕΠΗ ΤΟΥ Antoine Félix Boisselier le Jeune,
 

ΣΤΟ ΛΥΚΑΥΓΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΜΕΡΑΣ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΟΥΣ ΑΓΝΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ !!! 1822 Théophile Bra au château de Compiègne
Σε όσουν αντέχουν να σκέφτονται,να συλλογίζονται,να προχωρούν και ερευνούν τις γραφές, την επιρροή και τις δράσεις των κυρίαρχων κοσμοαντιλήψεων και ιδεολογιών,που κυβερνούν σε… όλο φάσμα τους!
Δεν αρκούνται στην αδιαφορία της ημιμάθειας, δεν καταπίνουν σερβιρισμένες “μαγειρεμένες” τροφές υποβολής της σκέψης τους,δεν επαναλαμβάνουν μαιμουδιστικά διαφημιστκά σλόγκαν της κυρίαρχης πολιτικ...οθρησκευτικής εξουσίας σαν… “σπουδαίες αλήθειες” και έχουν το κουράγιο να τις αμφισβητίσουν και να ψάξουν για κάτι καλύτερο!
Εχουν το κουράγιο να δουν τις αλυσσίδες τους, την κοινή αιμοραγία όλων σε αυτή την κατάσταση μιας κοινής φυλακής, τα γκριζόμαυρα όνειρα της άχρωμης καθημερινότητας και διαθέτουν την τόλμη, την ευφυία και την φαντάσια, αλλά και την σωστή επαναστατικότητα …να ονειρευτούν και να διεκδικήσουν ένα πολύχρωμο κόσμο χωρίς δεσμά και δεσμώτες!

Θέλουμε πίσω την ζωή μας, την ενέργεια μας,την δύναμη μας, την δυνατότητα να σκεφτόμαστε για λογαριασμό μας,
τον χρόνο μας, τους φίλους μας,το έρωτα, την ικανοποίηση της δημιουργίας, το γέλιο, την χαρά, τα παιδιά μας, τον αέρα, το νερό, το πράσινο, το γαλάζιο,θέλουμε να βλέπουμε ουρανό και κανείς να μη μας εμποδίζει να ταξιδεύουμε σε αστέρια μακρινά
φωτεινά…. μιας άσβεστης φλόγας για Ελευθερία!