ΤΟ ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΜΙΑΣ ΘΕΑΣ

 

 Η μεγαλοπρέπεια του αγάλματος,λόγω μεγέθους, υλικών και ανυπέρβλητου τέχνης πρέπει να είχε καταλυτική και ανεξίτηλο επίδραση στη ψυχή που είχε το προνόμιο να το δεί. Η επιβλητική θεία παρουσία τα θεάς είναι συγχρόνως και πρότυπο συμπεριφοράς, γενναιότητας,σθένους, ανδρείας, ψυχικού μεγαλείου για του Αθηναίους, γιατί τα χαρακτηριστικά της δείχνουν μεγαλοπρέπεια, η φιλειρηνικότητα, αλλά και πολεμική υπεροχή.

Είχε ύψος 12 μέτρα και παριστά την θεά όρθια με ποδήρη χιτώνα φέρουσα κράνος, πάνω στο οποίο ήταν φτερωτοί ίπποι, Πήγασοι, που πλαισιώνουν την σφίγγα στο κέντρο του κράνους.

-          Στα πόδια  και στα πέδιλα της θεάς υπήρχε αναπαράσταση μάχης Κενταύρων και Λαπιθών.
-          Αριστερά δίπλα στα πόδια της υπήρχε δράκων, τέκνο της Γαίας, ο ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ ΟΙΚΟΥΡΟΣ ΟΦΙΣ
-          Το αριστερό χέρι κρατά το δόρυ ενώ στηρίζεται στην ασπίδα, ύψους 5 μέτρα , στο εξωτερικό της οποίας , στο κέντρο υπήρχε  η ΜΕΔΟΥΣΑ  και περιφερειακά εικονίζεται  η Αμαζονομαχία.          Σ' έναν από τους πολεμιστές ο Φειδίας είχε δώσει τη μορφή του Περικλή και σ'έναν άλλο, σ'ένα γέρο που σήκωνε μια πέτρα, τη δική του μορφή . Στο  εσωτερικό της υπήρχε η γέννηση της Πανδώρας, ενώ γύρω γύρω  ο μοναδικός ζωγράφος Πολύγνωτος είχε ζωγραφίσει σκηνή από τη πρώτη Γιγαντομαχία.
Σ' έναν από τους πολεμιστές ο Φειδίας είχε δώσει τη μορφή του Περικλή και σ'έναν άλλο, σ'ένα γέρο που σήκωνε μια πέτρα, τη δική του μορφή.Μας το περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια ο Παυσανίας όταν επισκέφτηκε την Αθήνα.
Ο όφις, ο Εριχθόνιος που στηρίζει την ασπίδα είναι ανυψωμένος και όχι έρπων,  έχει καταστεί ηλιακός . Επισημαίνει ότι προασπίζει την πόλη του , με τις απαραίτητες  χθόνιες δυνάμεις, οι οποίες συμβάλλουν στην διαφύλαξη των θεσμών και του νόμου, δηλ. των θεσμοθετημένων υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των πολιτών.
-          Στο δεξί της χέρι , που στηριζόταν σε ένα κίονα, κρατούσε το άγαλμα της ΝΙΚΗΣ 2 μέτρων. Αυτό επισημαίνει την νικηφόρο έκβαση των μαχών υπέρ της πόλης των Αθηνών.
-          Ντυμένη με ένα απλό δωρικό χιτώνα, είχε μία ζώνη που κατέληγε σε δύο όφεις.
-          Στο κέντρο του στήθους ήταν διακοσμημένο με Το ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ που περιβάλλονταν από όφεις. Προστατεύει το όν από κάθε είδους φύσεως αδυναμίες προερχόμενες από έξω επιβουλές, με Δούρειο ίππο το συναίσθημα.
Το ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ επίσης έχει και προστατευτική ισχύ αφού το άγαλμα έχει υπέρτατο στόχο την φύλαξη της πόλης από κάθε εχθρική επιβουλή.
-          Στην κεφαλή έφερνε το κράνος όπου υπήρχαν δύο πτερωτοί ΠΗΓΑΣΟΙ και στο κέντρο η ΣΦΙΓΞ
Πέντε φορές εμφανίζεται το σύμβολο του όφεως στο άγαλμα της Αθηνάς, Ο ΟΙΚΟΥΡΟΣ ΟΦΙΣ, ΟΙ ΟΦΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΠΊΔΑ ΤΗΣ, ΟΙ ΔΥΟ ΟΦΕΙΣ ΣΤΗΝ ΖΩΝΗ ΤΗΣ, ΟΙ ΟΦΕΙΣ ΣΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ ΚΑΙ Ο ΟΦΙΣ ΤΗΣ ΟΥΡΑΣ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΟΣ.
Οι όφεις επισημαίνουν την τροπή σε φυγή των εχθρών της πόλεως των Αθηνών.
Τα  αγάλματα της Αθηνάς κοσμούνται ποικιλοτρόπως από όφεις, ανάλογα του ναού  στον οποίο ανήκουν και κατέχουν και την αντίστοιχο συμβολική δύναμη και ερμηνεία.
Η κεφαλή, τα χέρια και τα πόδια ήταν από ελεφαντοστούν, το ένδυμα από χρυσό και το εσωτερικό του αγάλματος από ξύλο. Το ελεφαντοστούν και το ξύλο επειδή προέρχονται από την γή είναι καλοί για περισυλλογή της ενέργειας λεπτοφυών εκφάνσεων της. Ο δε χρυσός επειδή είναι κακός αγωγός δεν αφήνει αυτή την ενέργεια να διαχέεται έξω παραμένοντας στο εσωτερικό του αγάλματος
ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ   ΕΡΙ+ΧΘΟΝΙΟΣ   ΕΡΙ   ΕΡΙΟΝ ΜΑΛΛΙ. Η θεά Αθηνά είναι η ΕΡΓΑΝΗ  ΑΘΗΝΑ, η προστάτιδα των τεχνών και της Υφαντουργίας. Η τέχνη της Υφαντουργίας δεν υπάρχει μόνο στο φυσικό, αισθητό πεδίο, αλλά μέσω της θεάς/νόησης δρά κυρίως στο νοητό , όπου εξυφαίνονται οι συλλογισμοί σε θαυμαστούς διαλεκτικούς σχεδιασμούς εντός των ουρανίων πανεπιστήμιων. ΤΟ ΥΨΙΧΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ ΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΗ ΕΞΥΦΑΝΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΩΝ.
ΟΙ ΕΠΤΑ ΒΑΘΜΙΔΕΣ
Μεταξύ του ΟΙΚΟΥΡΟΥ ΟΦΕΩΣ, ΤΟΥ ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ, των ΟΦΕΩΝ Της ασπίδος, της ζώνης και των όφεων της κεφαλής της Μέδουσας/Γοργόνειου, κινούνται οι Κένταυροι και οι Αμαζόνες. Οι όφεις επιτηρούν χωρίς όμως να ελέγχουν την πορεία τους δια μέσου του βίου τους. Η ολοκλήρωση και η καταξίωση του ίππου/αλόγου της ψυχής θα επέλθει όταν ο άνθρωπος κατανοήσει την δυσκολία ανύψωσης του, από το επίπεδο των Κενταύρων-Αμαζόνων στο επίπεδο των φτερωτών ίππων στην κορυφή της κεφαλής της.

Η εκθέωση της ψυχής πρέπει να ολοκληρωθεί όσο αυτή βρίσκεται εντός του σώματος, γιατί η γη/χθών είναι η ιερή πατρίς του. Οι μεν Κένταυροι να συμφιλιωθούν με τους Λάπιθες , οι δε Αμαζόνες να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες του φύλου τους και να συμφιλιωθούν και να κατανοήσουν  την φύση τους. Κένταυροι και Αμαζόνες φθάνουν στην κορυφή προς συνάντηση του αινίγματος της Σφιγγός, η οποία τους αποκαλύπτει την Ηλιακή σοφία του Οφεως.

(ΑΛΤΑΝΗ)