Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΚΥΚΛΩΠΩΝ


ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΠΑ!Nicolas Poussin 1649 Hermitage Museum ΡΩΣΙΑ

Με κέντρο βάρους  και σημείο αναφοράς  την Ελληνική σκέψη, γιατί είναι η προτίμηση τη καρδιάς μας και γιατί αγαπούμε αυτή την χώρα και,μαζί της και τις άλλες χώρες του κόσμου,πλησιάζουμε στο νησί του Κύκλωπα και την πολυδιάστατη ιστορία του.
Ο Κύκλωπας εκφράζει την έννοια του μικρού τυράννου!
Τον μικρό τύραννο τον συναντάς παντού και πάντα.
Στον οικογενειακό χώρο,στον επαγγελματικό, στον γειτονικό, στον ιστορικό πεδίο.
Μεγάλοι τύραννοι της ανθρωπότητας έχουν παρελάσει κατά καιρούς και υφίστανται ακόμη.

Ποιός είναι ο Πολύφημος;
Είναι ο Υιός του Ποσειδώνα,ενός θεού που γεννάει τέρατα γοργόνες και μέδουσες, σε αντίθεση με τον Δία,που γεννά ήρωες και ημίθεους.
Είναι διάσημος έως διαβόητος για την μεγάλη φήμη του και μεγάλος γίγαντας.
Προτιμά... να κρατήσει τους ανθρώπους και τον πολιτισμό στην σπηλιά του πίνοντας μόνο γάλα και τρώγοντας τυρί μαζί με τα πρόβατα του και τα κοπάδια του.
Όποιος δεν γίνεται όμως “πρόβατο” τον…. καταβροχθίζει.
Και φαίνεται να αντιπαθεί την γνώση και να απεχθάνεται τον λογικό διάλογο.
Του αρέσουν οι δογματικές θέσεις “πίστης”, που δεν χρειάζονται και αποδείξεις και εκμεταλλεύεται την θέση του για αυτό.
Παρ όλα αυτά έχει μεγάλη δύναμη και άμεση όραση που εκπορεύεται από το τρίτο μάτι του και τις ιδιαίτερες γνώσεις που κατέχει και δεν είναι ακριβώς ορθολογιστικού τύπου ή επιστημονικού.

Όποιος έχει αποκλείσει την γνώσηστους ανθρώπους, έχει αποκλείσει και την σοφία,την αγάπη,την ειρήνη και χρησιμοποιεί εκ του πονηρού, μερικώς και για δημαγωγικούς λόγους, όλες αυτές τις έννοιες.
"Τελικά σε αυτό το ταξίδι δεν είμαστε μόνοι μας,  παρ’όλο που βιώνουμε και ώρες μεγάλης μοναξιάς!”
Παλεύοντας με τα τέρατα και αναζητώντας την  ηρωική έξοδο της σπηλιάς του MATRIX και είναι πάντα  ΌΛΟΙ  και …. ο ΚΑΝΕΝΑΣ.

Η μανιακή χρήση του γνωστού, του «εγώ» και του εγωισμού φτιάχνει τον μικρό εξουσιαστή αφέντη τύραννο και η μόλυνση του είναι ….σαν ιός μεταδοτικός.
Η ομογενοποίηση του αγνώστου δημιουργεί την θλιβερή άβουλη μάζα…του “εμείς” …οι δούλοι υποτελείς, άπραγοι και ουραγοί.
Η ισορροπία βρίσκεται πάντα σε ένα τεντωμένο ακροβατικό σχοινί.
 
Ο Οδυσσέας είναι υποχρεωμένος να φεύγει πάντοτε, να διαφεύγει και να ξεγλιστρά..
Το ανελέητο κυνηγητό του οργισμένου θεού, που του τύφλωσε τον γιο του,δεν του επιτρέπει,
να μείνει, να αράξει και να βολευτεί πουθενά.
Ο ίδιος αρνείται να γίνει θύμα αλλά δεν θέλει να είναι και θύτης περνώντας κάθε φορά από τις Συμπληγάδες και ζώντας στην κόψη του ξυραφιού.
Πώς να απαντήσει σε αυτό το δίλημμα αφού το σύστημα δεν επιτρέπει άλλους ρόλους εκτός από αυτούς, του δούλου και του αφέντη;
Του προβάτου και του τυράννου;
Η ανθρωπιά άοπλη… συντρίβεται και ένοπλη… αυτοαναιρείται.
Ίσως οι Ζαπατίστας, ο Όμηρος και ο Νίο να γνωρίζουν το μυστικό…της χρυσής τομής!
ΕΛΖΙΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου