Η ΧΙΜΑΙΡΑ ΚΑΙ Ο ΒΕΛΛΕΡΟΦΟΝΤΗΣ

Ο ΒΕΛΛΕΡΟΦΟΝΤΗΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΧΙΜΑΙΡΑ 1635 PETER PAUL RUBENS

Η Χίμαιρα είναι ένα μιαρό τέρας, πελώριο, ταχύποδο, αναπνέον πύρ και  καταλαμβάνει με τα τρία κεφάλια όλη την έκταση του σώματος που καταδεικνύει την καθολικότητα της διαταραγμένης ψυχής. Το πύρ που αναπνέει , υποδηλώνει την οργή που νοιώθει και η οποία εκδηλώνεται με μεγίστη κινητικότητα, ως ΠΟΔΩΚΥΣ, και η καταστροφική της ενέργεια είναι σαρωτική. Οι γονείς της , η ΕΧΙΔΝΑ και ο ΤΥΦΩΝ της έχουν κληρονομήσει την έλλειψη συναισθηματικής ευαισθησίας και τους βδελυρούς πόθους. Η χιμαιρική δε αυταπάτη έχει σαν αποτέλεσμα την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα.

ΧΙΜΑΙΡΑ=Χ(θονια)+ΜΙΑΡΑΙ+ΑΡΑΙ   ΑΡΑ=ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΚΑΤΑΡΑ, ΒΛΑΒΗ Το όνομα του τέρατος προβάλλει την απαξία, την οποία αισθάνεται ο νούς όταν η φαντασίωση της υποκειμενικής κρίσης αμαυρώνει την αισθητή και την θεία πραγματικότητα.

Ο Ομηρος και ο Ησίοδος ονομάζουν θείαν την Χίμαιρα. Αν την διακρίνουμε και αναγνωρίσουμε με δέος την καταλυτική της ισχύ θα είμαστε σε θέση να την περιορίσουμε, να την ελέγξουμε και να την εξοντώσουμε.

ΟΙ ΧΙΜΑΙΡΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΑΝΑΚΠΛΗΡΩΤΩΝ ΠΟΘΩΝ ΕΠΙΦΕΡΟΥΣΕΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ Η ΜΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑ ΑΓΧΩΔΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΟΝΗΣ, Η ΟΠΟΊΑ ΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΥΣ ΣΕ ΕΝΤΑΣΗ ΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΒΑΘΟΣ  ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ.  Η  ΨΥΧΗ ΑΠΟΣΥΡΕΤΑΙ ΣΕ ΤΟΠΟΥΣ ΜΑΚΡΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΙΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΣΕ ΑΝΗΛΙΑΓΑ, ΕΡΕΒΩΔΗ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ, ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗΣ.

Η προσπάθεια του ανθρώπου να γίνει θεός αποτελούσε ύβρη για τους Έλληνες. Ο κόσμος είναι ένα εν-τάξη σύμπαν του οποίου η υπέρβαση επιφέρει κυρώσεις ακόμη και στους θεούς. Όπως αναφέρει και ο Ηράκλειτος "ο Ήλιος δεν θα υπερβεί τα όρια του, ειδάλλως, οι Ερινύες που επικουρούν τη Δίκη, θα τον ανακαλύψουν."

Οι περιγραφές του Ησίοδου και του Ομήρου συμπίπτουν. Η Χίμαιρα έχει τρεις κεφαλές με κοινό χαρακτηριστικό το πύρινο μένος, το οποίο κληρονόμησε από τον πατέρα της Τύφωνα, που κατακαίει τα σπλάχνα  με την πλάνη την οποία δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί. ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ Σ+ ΠΛΑΝΗ+ Χ εκδηλώνουν με τις ασθένειες τα πάθη της χιμαιρικής ψυχής.

Η μορφή της Χίμαιρας είναι επικίνδυνος, και καθορίζει ποιες είναι οι τρείς βασικές διαστροφές της ανθρώπινης ψυχής. Το πύρ που αναπνέει ενδυναμώνει την μιαρά  μανία των διαστροφών αυτών.

Η πρώτη κεφαλή , ο Λέων,  όταν παρουσιάζεται με την μορφή τέρατος, συμβολίζει την καταδυνάστευση των άλλων δια της  τυραννικής εξουσίας.

Η δεύτερη κεφαλή, η Αίγα, σύμβολο των γενετήσεων ορμών, στον κοιλιακόν χώρο των ορέξεων, αποδεσμεύει τα αχαλίνωτα πάθη των ενστίκτων,  και η Τρίτη κεφαλή του δράκοντος/όφεως, στην ουρά, όμοια με ένα οίακα κατευθύνει τις πράξεις υποκινούμενες από τις αχαλίνωτες ορμές και την ματαιόδοξη εγωπάθεια. Το κεφάλι του όφεως στην ουρά της ΧΙΜΑΙΡΑΣ=ΜΙΑΡΑΣ επισημαίνει την κυριαρχία των διεστραμένων σκέψεων  και των ασύδοτων ανεξέλεγκτων πόθων που διαπερνά όλο το σώμα, που αποτελεί το όχημα της φαντασίωσης.

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΕΦΑΛΕΣ ΤΟΥΝ ΤΕΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ.

ΧΙΜΑΙΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΙΚΕΦΑΛΟΝ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ ΚΑΙ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ  ΑΓΝΟΙΑ  ΤΩΝ ΑΣΧΡΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑΡΩΝ ΠΟΘΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.

ΑΧΑΛΙΝΑΓΩΓΗΤΟΣ ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ Η ΟΠΟΊΑ ΔΕΝ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ. ΕΚΔΗΛΟΥΜΕΝΗ ΘΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟΝ.

Το πρώτο κακό είναι η πονηριά , το δεύτερο η αγνοια, λέγει ο Πλάτων. Αιτία και των δύο η δοκησισοφία, δηλαδή η φαντασίωση, σε συνδυασμό με την ματαιοδοξία. Η αίγλη της δόξας και το αστήρικτο κύρος είναι το κίνητρο το οποιο θέλγει και δελεάζει τις ανόητες ψυχές και όχι η αναζήτηση της αρετής δια της αλήθειας που βασίζεται σε αρχές και αξίες.

«ΑΡΕΤΗ ΜΕΝ ΑΡΑ , ΩΣ ΕΟΙΚΕΝ, ΥΓΙΕΙΑ ΤΕ ΤΙΣ ΑΝ ΕΙΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑ ΨΥΧΗΣ, ΚΑΚΙΑ ΔΕ ΝΟΣΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ»

«ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΗΥΓΕΊΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΕΝΩ ΚΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΑΣΧΗΜΙΑ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ.» ΠΟΛΙΤΕΙΑ 444

O ΒΕΛΛΕΡΟΦΟΝΤΗΣ Γυιός του Γλαύκου και εγγονός του Σίσυφου, βασιλιά της Κορίνθου και ιδρυτής των Ισθμίων, αποκτά τόση ματαιοδοξία ώστε επιθυμεί να κλέψει την Περσεφόνη. Ετσι υφίσταται την τιμωρία να μεταφέρει έναν τεράστιο λίθο μέχρι την κορυφή του όρους, ο οποίος ξανακυλά και επαναλαμβάνεται αυτό το μαρτύριο , της άνευ σκοπού προσπάθειας, όμοιας με την ματαιοδοξία και την φαντασιόπληκτη επιθυμία, εις την αιωνιότητα. Αυτή η φαντασιοπληξία κληρονομείται και στον Βελλερεφόντη τον εγγονό του, ο οποίος επιθυμεί να καταλάβει τον θρόνο στον Όλυμπο. Ο Πήγασος με εντολή του Δία τον κατακρημνίζει στα Τάρταρα.

Οι δύο ήρωες ο Περσέας και ο Βελλεροφόντης βρίσκονται στους αντίποδες της ψυχολογίας. Ο πρώτος ακολουθεί την λογική, ο δεύτερος το συναίσθημα και έχουν διαφορετικά κίνητρα , ο ένας την λογική και την φρόνηση και αυτοθεραπεύεται και ο άλλος την φαντασιοπληξία, η οποία καταδυναστεύεται από τους πόθους εξουσίας, ενστίκτων και αυτοκαταστρέφεται.

Ο Βελλεροφόντης είναι ο ΓΕΩΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ ο οποίος με την ορμή των συναισθημάτων του ΠΟΣΕΙΔΩΝ ο ποντομέδων πατήρ παραμένει στην πλάνη της ψυχής και καταποντίζεται. Ο Περσέας είναι ηλιοκεντρικός Ηρωας, ο οποίος δια του φωτός/γνώσης Νου ΖΕΥΣ, ο φλογόεις πατήρ συλλαμβάνει την ουσία του ηλιοκεντρισμού της ψυχής και αυτοθεραπέυεται, καταστερώνεται.

Κόρη του Διός η Αθηνά συνοδεύει και τους δύο ήρωες. Η ψυχή  με την Λογική/Αθηνά αφού  φονεύσει τα τέρατα της εγωπάθειας/Μέδουσας  και της φαντασίωσης/Χίμαιρας, μη θέλοντας πλέον να έρπει σαν όφις επί της γής, πρέπει να αποβάλλει και το παλαιό της δέρμα, την παλαιά της κοσμοαντίληψη για να προχωρήσει στο επόμενο ανελικτικό της στάδιο. Αυτό έκανε ο Περσέας αποφασμένος, ενώ ο Βελλεροφόντης κυκλοθυμικός επανέρχεται στην πρότερη κατάσταση του .