Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΟΚΤΑΒΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΗΒΗ 1817-29. Pietro Benvenuti. Italian, fresco. PALAZZO Pitti ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ


"Τα τρία επίπεδα της Γνώσης, το Γνωστό, το Άγνωστο και αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή καθιστούν το πεδίο της δυσπρόσιτο για όποιον θελήσει να την εξερευνήσει και οι εχθροί της γνώσης είναι 4 και  μεγάλοι πολύ. Ο φόβος, η διαύγεια η δύναμη και τα γηρατειά.

Ο φόβος θα εμποδίσει κάποιον να εισέλθει στον Λαβύρινθο  της Γνώσης του Γνωστού και θα μείνει απ΄ έξω  τα σπουδάγματα και τα γράμματα , τα μαθηματικά την επιστήμη την φιλοσοφία την λογοτεχνία  με απόγνωση να κοιτά. Αυτοί που θα εισέλθουν δύσκολα θα εξέλθουν αν τους διαδρόμους και τα θέματα με ένα ΜΙΤΟ δεν συνδέσουν και ο Μινώταυρος θα  καραδοκεί να τους αφανίσει στην στιγμή.

Ο Οδυσσέας, οδυσσάμενος νους του ανθρώπου,  παίρνοντας την Τροία και εξερχόμενος από τον Λαβύρινθο  αρχίζει μια  επιστροφή με φίλους και συντρόφους αρκετούς σε 12 νησιά, της συνείδησης που προσπαθεί να βρει και να κατανοήσει.  12 ΣΤΑΘΜΟΥΣ  στεριάς  στερεούς που αναδύονται από τα ποσειδώνεια νερά του ασυνείδητου συλλογικού της κάθε εποχής.

Σε κάθε σταθμό χάνει συντρόφους και φίλους μαζί με τα λάθη του  και τα ελαττώματα τους σε μια  δύσκολη πορεία  γνώσης και αυτογνωσίας. Στο τέλος θα απομείνει μόνος και με μια αυτοσχεδία από την Καλυψώ θα φθάσει στην Σχερία  των ΑΛΚΙΝΟΩΝ ανθρώπων τον προτελευταίο σταθμό.

Καθ΄ όλη την διάρκεια  της επιστροφής έχει ανελέητο διώκτη τον Ποσειδώνα κυρίαρχο των υδάτων, το θυμικό, και ένα συναίσθημα θολό. Στο τέλος εισερχόμενος  σε ένα παλάτι με τα ΝΙΠΤΡΑ το φιλτράρει  σε ομηρική διήθηση σε διαυγές και καθαρό.

Ο ΕΡΜΗΣ, η ερμηνεία τον βοηθούν και η ΑΘΗΝΑ, η έμφυτος σοφία τον καθοδηγούν. Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ  ξετυλίγοντας μια ανέμη ενός  ΠΗΝΙΟΥ ,  λειτουργεί σαν φάρος για να μη,  στα κύματα ενός αγρίου θυμικού, χαθεί. Φθάνει στην Ιθάκη έχοντας νικήσει τον φόβο, την διαύγεια την δύναμη αλλά όχι  τα γηρατειά. Έχει συνδέσει όμως το Γνωστό και το Άγνωστο  σε 12 γέφυρες με οριζόντια και κάθετη ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ  σε αξιοσημείωτους σταθμούς γεγονότα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ. Μεταμφιεσμένος σε ανώνυμος  ζητιάνος  παρατηρεί  όλους τους  μικρούς και μεγάλους   τυράννους της κάθε ανούσιας εξουσίας,  παλαιούς «φίλους και συντρόφους του», θρονιασμένους  στην πατρίδα του στην χώρα του στο παλάτι του στο σπίτι του, να τρώνε και να πίνουμε και να τον χλευάζουν  να τον λοιδορούν  υπερφίαλα και αλαζονικά.

Ο  Όμηρος, όπως ο κάθε αυθεντικός αληθινός  άνθρωπος της γνώσης  δεν μπορεί να γίνει μαστροπός της και ίσως για αυτό τον λόγο παραμένει αξιοπρεπής αλλά όχι πλούσιος σε ευρώ  και χρήματα πολλά. Όπως  όμως ο κάθε άνθρωπος της γνώσης θαρθεί σε σύγκρουση  όχι μόνο με όλο το θρησκευτικό και πολιτικό  σύστημα της κάθε εποχής,   τον ΑΝΤΙΝΟΟ και τον ΕΥΡΥΜΑΧΟ αλλά και με την παγιωμένη διαμόρφωση της κοινωνικής  σκουριασμένης αντίληψης   τους υπόλοιπους  ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ και ΔΟΥΛΟΥΣ που τους υπηρετούν.

Στο τέλος όμως, ο  Όμηρος Οδυσσέας τεντώνοντας το καμπύλο  ΤΟΞΟ και περνώντας το  ΕΥΘΥ ΒΕΛΟΣ σε μια  σε άλλη οκτάβα θα ανεβεί και ως ΗΡΑΚΛΗΣ την ΗΒΗ  νικώντας τα γηρατειά, τον 4ον εχθρό της γνώσης  θα νυμφευτεί."

ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ