Οι Λαιστρυγόνες σπάνια μένουν στην κρίση και την διάκριση κρατώντας και κάνοντας όλους τους επαγωγικούς και αναγωγικούς συλλογισμούς και προωθώντας ένα αρμονικό δημιουργικό διάλογο, γιατί περνούν στην προσωπική επίθεση την σκληρή επίκριση ...
και την χαιρέκακη κατάκριση…ακούγοντας μόνο τον εαυτό τους.
Η κόρη του Αντιφάτη, Παρθένος προφανώς, σαν κόρη, είναι στην πηγή της Αρτακίας και
η Παρθένος πάντα χρειάζεται νερό να καθαρίζει ή να πλένει το στόμα της… όταν μιλάει.
Η μητέρα της είναι γιγαντόσωμη και φωνάζει τον βασιλιά μόλις βλέπει …ανθρώπους.
Ο Αντιφάτης και οι υπόλοιποι καταστρέφουν και τα 11 πλοία, τρώνε όλους του συντρόφους του Οδυσσέα και ο ίδιος κόβει με με το σπαθί του “τις πρυμάτσες του γαλαζόπλωρου πλοίου του” και απομακρύνεται βιαστικά.
Χτυπούν και φεύγουν…αφού σε έχουν μολύνει και σε έχουν μαυρίσει… με την “λογική” τους.
Είναι τόσο άγριοι που κατέστρεψαν 11 από τα… 12 πλοία του Οδυσσέα.
Το “μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε”, στερείται νοήματος στον κόσμο της ύλης και είναι καλό για τον παράδεισο,που δεν χρειάζονται… τα λόγια και ο νους του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος, εδώ στο κόσμο της ύλης, είναι υποχρεωμένος και αναγκασμένος να κρίνει να διακρίνει και να ξεχωρίζει με νου και σύνεση…όλα τα πράγματα του κόσμου του.
Ο Οδυσσέας φεύγει, γιατί έχει πολύ δρόμο μπροστά του, αλλά έχει μάθει να τους διακρίνει και να τους ξεχωρίζει, όπως και τα πέτρινα λόγια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου