Σελίδες

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ΠΟΛΥΩΝΥΜΑ ΟΔΥΣΣΕΩΣ




ΕΠΙΘΕΤΑ ΟΔΥΣΣΕΩΣ
ΑΓΑΓΛΥΤΟΣ, ΑΙΟΛΟΜΗΤΙΣ, ΑΜΥΜΩΝ(ΕΥΓΕΝΗΣ),ΑΝΤΙΘΕΟΣ,ΔΗΜΟΧΑΡΙΣΤΗΣ, ΔΑΙΦΡΩΝ (ΣΟΦΟΣ), ΔΟΛΟΠΛΑΝΟΣ, ΔΟΡΥΚΛΗΤΟΣ (ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ), ΔΟΛΟΜΗΤΙΣ(ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ), ΔΥΣΜΟΡΟΣ (ΑΤΥΧΟΣ), ΔΥΣΤΗΝΟΣ (ΔΥΣΤΥΧΗΣ), ΔΙΟΤΡΕΦΗΣ, ΕΣΘΛΟΣ (ΑΝΔΡΕΙΟΣ), ΘΡΑΣΥΣ, ΘΥΜΟΛΕΩΝ (ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ), ΜΕΓΑΛΗΤΩΡ ( ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΔΟΣ), ΜΕΓΑΘΥΜΟΣ ΠΙΝΥΤΟΦΡΩΝ (ΣΥΝΕΤΟΣ), ΠΟΛΥΜΗΤΙΣ (ΠΟΛΥΠΕΙΡΟΣ), ΠΟΙΚΙΛΟΒΟΥΛΟΣ, ΠΟΥΤΛΑΣ (ΠΑΡΑΤΟΛΜΟΣ), ΠΟΛΥΤΛΗΤΟΣ (ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΌΣ), ΠΛΑΝΗΤΗΣ (ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ), ΠΤΟΛΙΠΟΡΘΟΣ (ΠΟΡΘΗΤΗΣ ΠΟΛΕΩΝ), ΠΥΚΙΜΗΔΗΣ (ΣΥΝΕΤΟΣ), ΠΕΡΙΦΡΑΔΗΣ (ΦΡΟΝΙΜΟΣ-ΕΜΠΕΙΡΟΣ), ΣΥΜΦΡΑΔΜΩΝ (ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΗΣ) , ΤΑΛΑΣΙΦΡΩΝ (ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΚΟΣ), ΦΑΙΔΙΜΟΣ(ΛΑΜΠΕΡΟΣ), ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΟΣ, ΦΡΟΝΙΜΟΣ, ΙΘΑΚΗΣΙΟΣ.

Ο Νικόδημος ζωγράφισε τον Οδυσσέα με την ασπίδα που πάνω της είχε ένα δελφίνι, επειδή ο Τηλέμαχος όταν έπεσε στην θάλασσα τον έβγαλε στην στεριά ένα δελφίνι. Ζωγράφισαν τον Οδυσσέα και με ένα καπέλλο στο κεφάλι, σημάδι ευγένειας.

Λέγεται ότι ο Οδυσσέας εγκαταστάθηκε στην Ετρουσκική Τυρρησία και εκεί έχτισε 30 πόλεις και πέθανε στην πόλη Γορτυνία. Στην Τυρρηνία βρέθηκε τάφος του Οδυσσέα όπως μας πληροφορεί ο Α. Σταγειρίτης, ενώ και στην Ευρυτανία υπήρχε Μαντείο αφιερωμέρο στον Οδυσσέα.

Οδυσσεύς  Λαερτιάδης

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

ΤΟΞΟΥ ΘΕΣΙΣ- Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑ





Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑ    John Deare 1787 ΡΩΜΗ

ΡΑΨ. χ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΣΤΙΧ 380-434
Προστάζει σε ὁ Τηλέμαχος ὁ φρόνιμος, Εὐρύκλεια,
τὶς στέριες νὰ σφαλήξετε τῶν παλατιῶνε θύρες,
κι ἂν κάποια ἀκούση βογγητὰ καὶ χτύπους ἀπ' τοὺς ἄντρες
ἐδῶ ποὺ θά 'μαστε κλειστοί, νὰ μὴν προβάλουν ὄξω,

παρὰ κοιτώντας καθεμιὰ τὸ ἔργο της νὰ συχάζη.
Τῆς εἶπε, κι ἔμεινε ἄφτερος στὰ χείλη της ὁ λόγος·
καὶ τὰ κανάτια σφάληξε τοῦ παλατιοῦ παντοῦθε
Καὶ πήδηξε ὁ Φιλοίτιος σιγὰ στὸ σπίτι ἀπέξω,
καὶ τῆς καλόφραχτης αὐλῆς πῆγε ἔκλεισε τὴ θύρα.

Κάτω ἀπ' τὴν αἴθουσα σκοινὶ βρισκόταν καραβῆσο
βυβλένιο, κι ἔδεσε μ' αὐτὸ τὴ θύρα, καὶ ξανάρθε,
καὶ στὸ θρονὶ καθίζοντας ποὺ ἀρχίτερα καθόταν,
τὸν Ὀδυσσέα κοίταζε ποὺ κράταε τὸ δοξάρι,
καὶ γύριζε το ἀπὸ παντοῦ, καὶ καλοξέταζέ το,

νὰ δῆ σαράκι ἂν ἔφαγε τὰ κέρατα σὰ γύρνα
στὰ ξένα. Κι ἕνας τότε αὐτὰ τοῦ πλαγινοῦ του κρένει·

Αὐτὸς καὶ γνώστης φαίνεται στὰ τόξα καὶ τεχνίτης·
ἢ κι ἔχει μὲς στὸ σπίτι του παρόμοια καὶ φυλάει,
ἢ καὶ νὰ φτιάξη ἔχει σκοπό· τόσο πιδέξια βλέπω

καὶ τὸ γυρνάει στὰ χέρια του ὁ πονηρὸς ζητιάνος.”
 Κι ἄλλος ἀπ' τοὺς περήφανους ἔλεγε πάλε νέους·,
“Μακάρι αὐτὸς τόσο καλὸ νὰ δῆ καὶ ν' ἀπολάψη,
ὅσο μπορέση ἐτοῦτο ἐδῶ τὸ τόξο νὰ τεντώση.”

Αὐτὰ οἱ μνηστῆρες ἔλεγαν. Ὡς τόσο ὁ Ὀδυσσέας
 ὅπλο σὰν πῆρε τὸ τρανὸ κι ἀπὸ παντοῦθε τὸ εἶδε,
σὰν ἔμπειρος τραγουδιστὴς στὴ φόρμιγγα τεχνίτης,
ποὺ εὔκολα κόρδα μὲ γερὸ στριφτάρι σοῦ τεντώνει,
στὶς δυὸ ἄκρες δένοντας τοῦ ἀρνιοῦ τ' ἄντερο τὸ στριμμένο,
ἔτσι ὁ Δυσσέας εὔκολα τέντωσε τὸ δοξάρι,

καὶ μὲ τὸ χέρι τὸ δεξὶ δοκίμασε τὴν κόρδα·
κι ἐκείνη γλυκολάλησε, λὲς κι ἦταν χελιδόνι.
Τότ' οἱ μνηστῆρες τρόμαξαν, κι ὄψην ἀλλάξαν ὅλοι·
κι ὁ Δίας βρόντηξε βαριὰ γιὰ φανερὸ σημάδι·
καὶ χάρηκε ὁ πολύπαθος καὶ θεϊκὸς Δυσσέας,

ποὺ ὁ γόνος τοῦ πολύβουλου Κρόνου ἔστειλε σημάδι.
Καὶ πλάϊ ἀπ' τὸ τραπέζι ἐκεῖ πῆρε γοργὴ σαγίτα,
ἕτοιμη· οἱ ἄλλες ἔμνησκαν μὲς στὴ βαθειὰ φαρέτρα,
αὐτὲς ποὺ ἔμελλαν γλήγορα οἱ μνηστῆρες νὰ τὶς νιώσουν.

Στοῦ δοξαριοῦ τὸ δέσιμο ἀκουμπώντας τὴ σαγίτα
καὶ στό θρονί του καθιστός, κόκκα τραβάει καὶ κόρδα,
κι ὀμπρός του σημαδεύοντας ρίχνει· καὶ τὰ πελέκια
τὸ βέλος τὸ χαλκόδετο περνάει μὲς ἀπ' τὶς τρύπες,
ἀράδα ἀπ' τὸ στειλιάρι τους τὸ πρῶτο, κι ὄξω βγαίνει.
Κι αὐτὸς λέει τοῦ Τηλέμαχου· “Δὲ σὲ ντροπιάζει ἀλήθεια

ὁ ξένος σου, ὦ Τηλέμαχε, σ' αὐτὰ σου τὰ παλάτια.
Μήτε σημάδι ἀστόχησα, μήτ' ἄργησα μὲ κόπο
τὸ τόξο νὰ τεντώσω ἐγώ· βαστάει ἡ δύναμή μου,
κι ἄδικα τόση μοῦ 'δειξαν τοῦτοι ὅλοι καταφρόνια.

Τώρα καιρὸς οἱ Ἀχαιοὶ τὸ δεῖπνο νὰ τοιμάσουν,
ὅσο 'ναι φῶς· ἀργότερα κι ἄλλο θένα 'χουν γλέντι

μὲ τὸ χορό, μὲ φόρμιγγα, πού 'ναι τοῦ δείπνου δῶρα.”
Καὶ μὲ τὰ φρύδια του ἔγνεψε· κι ὁ ἀκριβογιὸς τοῦ θείου
Δυσσέα τότες ζώστηκε τὸ κοφτερὸ σπαθί του,
καὶ τὸ κοντάρι σφίγγοντας στὸ χέρι, στὸ πλευρό του
στάθηκε δίπλα στὸ θρονὶ, καὶ στ' ἄρματα ἄστραφτε ὅλος.
Στοῦ δοξαριοῦ τὸ δέσιμο ἀκουμπώντας τὴ σαγίτα




 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ




Antonio Canova.  (1807). Copenghagen museum

"Ου νέμεσις τοιήδ' αμφί γυναικί Τρώας και εϋκνήμιδας Αχαιούς χρόνον πολύν άλγεα πάσχειν: αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν"  Χαλάλι, τόσοι παιδαιμοί για μιά τέτοια γυναίκα, στους Τρώες και στους Αχαιούς με τις καλές κνημίδες. Με τις αθάνατες θεές φρικτά μοιάζει στην όψη.





Venus presentando Helena a Paris, de Gavin Hamilton 1782-84 Villa Borghese, Rome.

ΠΑΡΙΣ ΕΛΕΝΗ Jean-Louis DAVID, 1788 ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΒΡΟΥ





 Ο ΖΕΥΞΗΣ ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΟΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ  1789. François-André Vincent 



 Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΕΙΘΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΗ Angelica Kauffmann 1790  Hermitage de San Petersburgo.




 Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ1805  Richard Westall


Ο ΕΚΤΟΡΑΣ ΕΠΙΠΛΉΤΤΕΙ  ΤΟΝ ΠΑΡΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ Tischbein

 
ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΠΑΡΙΣ Charles Meyner


 
ΚΑΣΤΟΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ Amable Paul Coutan

 
 
 
 
 
Η ΕΛΕΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΠΑΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ Fortunino Matania





Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΝΕΛΑΟ Angelica Kauffmann afterWilliam Wynne Ryland  1781


Η ΛΗΔΑ  ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ  ΚΑΙ Ο ΖΕΥΣ -ΚΥΚΝΟΣ   Moreau Gustave - 1865


 ΛΗΔΑ ΚΑΙ ΚΥΚΝΟΣ  Léonardo da Vinci - Rome


 Leda And The Swan - Cornelis le Mair (1944, Dutch)

ΤΟ ΝΗΠΕΝΘΕΣ ΤΗΣ  ΕΛΕΝΗΣ VOUET Simon 17e siècle Paris ; musée Carnavalet


Ο Όμηρος τη χαρακτηρίζει καλλίκομον (ομορφομαλλούσα), καλλιπάρηον (ομορφοπρόσωπη), λευκώλενον (ασπροχέρα), τανύπεπλον (ομορφοντυμένη) κ.α. αλλά και ριγεδανήν (φρικτή), γιατί προκάλεσε τον αφανισμό πολλών ηρώων

 
 
Η ΕΝΔΟΞΗ ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ Gustave Moreau (1897).

Όταν ήταν ακόμη μικρή, την απήγαγεν ο Θησεύς με την βοήθειαν του Πειρίθου και την έκρυψεν στις Αφίδνες της Αττικής, αναθέτοντας την φροντίδα της στην μητέρα του Αίθρα.
 Κάποτε όμως που ο Θησεύς έλειπε στον Άδη, τα αδέλφια της οι Διόσκουροι την ελευθέρωσαν, αφού κατέλαβαν τις Αφίδνες και η Ελένη επέστρεψε στο Άργος, με την φήμη της πλέον περιζήτητης νύφης σε όλην την Ελλάδα.
Ήταν όμως έγκυος από τον Θησέα και εγέννησε την Ιφιγένεια, την οποία παρέδωσε στην αδελφή της Κλυταιμνήστρα σύζυγο του Αγαμέμνονος,  να την μεγαλώσει





Η ΕΛΕΝΗ Antoine Etex. 1859). ΔΥΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΒΡΟΥ

Ωστόσο, ένας άλλος μύθος θέλει τον Μενέλαο να καταπλέει στην Αίγυπτο και να συναντά την πραγματική Ελένη, που του εκμυστηρεύεται ότι η Ελένη για την οποία πολεμούσαν στην Τροία
ήταν ένα ψεύτικο όραμα.  Στον μύθο αυτό αναφέρεται ο ποιητής Στησίχορος στην περίφημη παλινωδία του, η οποία διασώζεται στον Φαίδρο του Πλάτωνα, ο Ευριπίδης στο δράμα του "Ελένη", καθώς και ο  ποιητής Γιώργος Σεφέρης,
στο ποίημα του "Ελένη".
Ο Σεφέρης προτάσσει  στο ποίημά του τρία αποσπάσματα της τραγωδίας του Ευριπίδη, που συνοψίζουν τους δύο μύθους: (του Τευκρου- αδελφού του Αίαντα, που πολεμησαν μαζι στην Τροία- και της Ελένης)
 
Σύμφωνα με μια εκδοχή αυτού του μύθου η Αφροδίτη δεν έδωσε στον Πάρη την πραγματική Ελένη, αλλά ένα ομοίωμά της. Την Ελένη τη μετέφερε ο Ερμής, με εντολή της Ήρας, στην Αίγυπτο, στο παλάτι του βασιλιά Πρωτέα, όπου τη συνάντησε ο Μενέλαος επιστρέφοντας από την Τροία. Την εκδοχή αυτή του μύθου διαπραγματεύεται ο Ευριπίδης στην τραγωδία του Ελένη. Στην τραγωδία συναντάει την Ελένη στην Αίγυπτο και ο Τεύκρος, που περνάει από κει ταξιδεύοντας για την Κύπρο.
 
 
 
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ




Ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΞΑΝΑΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥΣΕΙΟ  450 Π.Ε. ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ( Gnathia now Egnazia)  ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΟΥΒΡΟΥ



 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΝΑΥΣΙΚΑ





ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ Du Fresnoy, Charles Alphonse 1665 Residenzgalerie Salzburg
 
TΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ!!!
Είναι η φιλία, οι φίλοι, η ομάδα, η παρέα, η συντροφιά, οι άνθρωποι, η πολιτική, οι πολιτικοί, το πολίτευμα, το κοινοβούλιο, το σύνταγμα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο διάλογος, οι Αλκίνοοι λόγοι, ο Αλκίνοος, η Αρήτη, η ...Ναυσικά, οι δάσκαλοι,η διδασκαλία τους, η Κερυνήτις Έλαφος, η Άρτεμις, ο Ουρανός, η αστρολογία, τα δένδρα πορτοκαλιές, μηλιές, κερασιές … με τους καρπούς τους και τα άνθη τους, όμορφα, ίσα, διαφορετικά, σε ένα κήπο αρμονικά καλλιεργημένο, όλα, νάχουν νερό, χώμα ρίζες, και όλα να βλέπουν ένα ήλιο της δικαιοσύνης λαμπερό να ανατέλλει το πρωί για όλα χωρίς διακρίσεις και προνόμια για κανένα!
Η αληθινή ουσιαστική δημοκρατία είναι ο στόχος της!
Τα ανθρώπινα δικαιώματα αδιαπραγμάτευτα και η Ελευθερία ύψιστο αγαθό και η μόνη επιλογή του κάθε Ανθρώπου.
Η αξιοπρέπεια απαραίτητη προυπόθεση!
Η Αρετή ένα δύσκολος και στενός δρόμος στη αρχή!
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ Du Fresnoy, Charles Alphonse 1665 Residenzgalerie Salzburg