Σελίδες

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ


Ο ΑΣΚΟΣ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ! 2000 FRANCO FORTUNATO

Ένας μικρός Όλυμπος δηλαδή , στο νησί του, αποτελεί την βάση για την ανάπτυξη της σκέψης και της γνώσης, κρατώντας σε ισορροπία και αρμονία τόσο τις “”αρσενικές σκέψεις όσο και τις “θηλυκές”, αναγωγικές και επαγωγικές.
Ο 3ος οίκος είναι οι Δίδυμοι και ο Ερμής , το πρώτο ζώδιο του αέρα και των ανέμων των συλλογισμών και των λόγων, τα μαθητικά χρόνια, τα αδέλφια, η γειτονιά και οι γείτονες με τα κουτσομπολιά τους που ανοίγουν κάθε φορά τους ασκούς του Αιόλου, καθώς και τα παράθυρα των ΜΜΕ, η πληροφόρηση και η παραπληροφόρηση.
Το πρωταρχικό υλικό της γνώσης, ένας μικρός λαβύρινθος, η ακοή, η κάθε μορφής επικοινωνία, γράμματα τηλέφωνα μηνύματα και η πρώτη προσοχή και η κάθε… προσοχή!
Γι αυτό τον λόγο, ο σωστός και αρμονικός Λόγος, η σώφρων μεταχείριση του,
μαζεύει τους ανέμους που τριγυρνούν εδώ και εκεί ανεξέλεγκτα και εμποδίζουν τον νου να φθάσει σε… μια Ιθάκη, πρ΄όλο που μπορεί να βρίσκεται πολύ κοντά.
Και σίγουρα η επίτευξη αυτού του στόχου ισοδυναμεί με την κατάκτηση ενός “μικρού”… Ολύμπου !
Ο Αίολος είναι δύσκολος σταθμός παρ΄όλο που δεν φαίνεται αμέσως.
Όμως η συγκέντρωση όλων των ανέμων σε ένα ασκό είναι το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την κατάκτηση του μεγάλου Ολύμπου για να μη ξοδεύουν την ενέργεια
σε άσκοπες περιπλανήσεις του νου και χάνεται.
Αυτή η συγκέντρωση έχει σχέση με τον λόγο, την ορθή χρήση του, την σκέψη, την πειθαρχία της και ένα σωστό εσωτερικό διάλογο που δεν παρασύρεται από εξωτερικές επιδείξεις της αρπαγής της προσοχής του και δεν πάει όπου φυσάει άνεμος και μάλιστα ο δυνατός των εντυπώσεων, των άρτων και των θεαμάτων.
Το πρόβλημα σε αυτό το σημείο εδώ είναι μια “μικρή” Σκύλλα και Χάρυβδη.
Η ποικιλία της αχταρματοποιήσης ή η στενότητα του μονόπλευρου τύπου;
Ο κίνδυνος ελλοχεύει και από τι δυο πλευρές.
Αν περιφρουρώντας κανείς την ησυχία του νου υιοθετήσει μόνο μιας συγκεκριμένης θεματολογία και ειδίκευση θα καταλήξει ειδικός σε κάτι σαφώς, πλην όμως δογματικός
ελαφρώς βαρετός, συμπαγής, μονόχτωτος.
Θα στερείται έμπνευσης διανθίσματος από άλλες πλευρές και η ζωή θα τον ξεπερνά γιατί θα αποδεικνύεται κάθε φορά πολύ πιο πολύπλευρη και σύνθετη.
Αν αποφασίσει να κάνει τον γυρολόγο αγκαλιάζοντας όποιο καθρεφτάκι του γυαλίζει λίγο απ΄όλα και αυτό καλό και το άλλο καλύτερο,
θα καταλήξει επιπόλαια σαν τις βαρκούλες αρμενίζουν εδώ και εκεί και όπου τις πάει ο άνεμος
χωρίς να στεριώνουν πουθενά γιατί δεν έχουν άγκυρα.
Η μόνη λύση σε αυτό το δυσδιάκριτο πρόβλημα είναι να περάσει ανάμεσα από τα δύο τέρατα
έχοντας τα μάτια του ανοιχτά και 12 μαζί με τα αυτιά του.
Οπωσδήποτε χρειάζεται να τοποθετήσει ένα θεμέλιο λίθο για να μη χτίζει κάστρα στην άμμο αλλά παλάτι Παρθενώνα σε βράχο ακροπόλεως γερό.
Αυτός ο λίθος είναι και το δέντρο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης που τους συνδέει αιώνια και αξεπέραστα.
Είναι η προτίμηση του πολεμιστή,
η αγάπη του, το σημείο αναφοράς  που επιστρέφει πάντα, ο φάρος του, η Ιθάκη του.
Είναι το κέντρο του τονάλ για αυτόν και αφού το τοποθετήσει μπορεί και πρέπει να γνωρίσει όλα τα υπόλοιπα ώστε τίποτα να μη του είναι έγνωστο.
Έτσι λοιπόν είναι σημαντικό κάποιος να έχει βρει και ξέρει το δέντρο του και μετά
να γυρίσει και να γνωρίσει όλο τον κόσμο χωρίς να χαθεί και να τον αγαπήσει και αυτόν μαζί με την κύρια αγάπη του και να τον αγκαλιάσει.
ΕΛΖΙΝ

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΛΩΤΟΦΑΓΩΝ


ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑ Peter Paul Rubens 1615 Hermitage Museum

Δήμητρα, Γη -Μητέρα:
Η Μεγάλη Αγαπημένη!
Είναι το σπίτι μας, η κατοικία, είναι η προστασία μας, είναι η Ζωή και η Αγάπη για όλα τα πλάσματα που βιώνουν τη ύπαρξη… πάνω της.
Είναι η μεγάλη αγκαλιά!
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ , ο πορθητής της Τροίας, φθάνει... στο νησί της ευδαιμονίας και θα μπορούσε να μείνει περνώντας πολύ καλά, αλλά όμως δεν υπήρχε ένα… όμως,που δεν τον άφηνε να κοιμηθεί… τα βράδια, ήσυχος ποτέ.
Η παγίδα των υλικών αγαθών και μιας βολεμένης ζωής, με φαγητά, τραπέζια καναπέδες και εξοχικά δεν είναι για αποφασισμένους… εξερευνητές της γνώσης.
Πολλοί όμως θα ξεχάσουν και θα ξεχαστούν, θα βολευτούν και θα διαλέξουνε να μείνουν εκεί.
Τους ‘ΛΩΤΟΦΑΓΟΥΣ’, τους αναγνωρίζεις εύκολα από τα παραπάνω κιλά που έχουν, από το αυτοκίνητο τους και από τα μπουκωμένα σπίτια από τα σερβίτσια, κουρτίνες ,έπιπλα, χαλιά, τα μπιμπελό, όλα τα άχρηστα αντικείμενα που συσσωρεύουν και επιδεικνύουν, και από τα αισθήματα κατοχής που έχουν για…όλα αυτά.
Και κυρίως από την συμπαγή νοοτροπία μιας μικροαστικής αντίληψης, βαρετής, ανούσιας και συντηρητικής.
Μιας νοοτροπίας, με κάποιες ελαφροφιλελεύθερες νότες και ανησυχίες και ίχνη απλοικής κουλτούρας για να καθησυχάζουν κάποια μακρινή συνείδηση τους .
Όλοι τους καλά παιδιά, κατά βάθος, αλλά πολύ βαρετά, γιατί δύσκολα τους αντέχεις παραπάνω από μια μέρα, να βουλιάζουν στο ατέλειωτο γράπωμα από την ύλη και το τρίπτυχο:
Δουλειά= λεφτά, καλό φαγητό και άφθονο σεξ.
Στόχος τους: Να αποκτήσουν… το σκάφος!
Αυτό είναι… η ζωή, άραγε;
Η υπερβολή της Δήμητρας θα δώσει έντονο το αίσθημα της κτητικότητας, λαιμαργία με τις παρενέργειες της, άκρατο ηδονισμό, στεγνό υλισμό, αποθησαύριση.


ΕΛΖΙΝ


Σάββατο 25 Μαΐου 2013

ΚΙΚΟΝΕΣ



ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
Πως την κλέβουν την Κικόνια ενέργεια οι χειροδύναμοι κάτοικοι… στην Ίσμαρο;
Κίκυς σημαίνει ισχύς, ρώμη, δύναμη ενεργητικότητα!
Οι Κίκονες είναι ο σταθμός,που φτιάχνεις μια γερή ασπίδα να σε προστατεύει από τις επιθέσεις και τις πέτρες που σου πετούν κάποιοι “άγριοι” λαοί και άνθρωποι  και πάντα θα βρίσκονται τέτοιοι, έτοιμοι να σε τσακίσουν μόλις κάνεις το πρώτο βήμα… της επιστροφής.
Οι Κίκονες είναι μια μικρή Τροία μετά…την μεγάλη . Η πρώτη μεγάλη αναμέτρηση με τους Κίκονες παρόλο που πάντα θα βρίσκονται κάποιοι να πετούν πέτρες, είναι όταν θελήσεις να καταξιωθείς επαγγελματικά και οικονομικά και να ζήσεις με αξιοπρέπεια.
Έχουν… τα οικονομικά μέσα και ελέγχουν το σύστημα. Οι Κίκονες είναι ο πρώτος σταθμός μιας επιστροφής της συνείδησης.
Οι Κίκονες είναι ο πρώτος σταθμός μιας επιστροφής της συνείδησης.
Είναι η αρχή και έχει την σπουδαιότητα του πρώτου βήματος και της κατεύθυνσης!
Αν κάνεις λάθος εκεί όλα…. θα είναι λάθος μετά.
Αλλού ξεκίνησες να πας και αλλού βρέθηκες.
Γι αυτό οι Κίκονες είναι άγρια βάρβαροι σε αυτό το νησί και την κατεστημένη συντηρητική λογική και βουλιάζουν τα πλοία των ναυτικών.
Να μη αφήσουνε κανένα να περάσει.
Όπως τα ξέρουμε και τα βρήκαμε επαναλαμβανόμενα στο ίδιο μοτίβο…
Ο Οδυσσέας ξεκινάει από τους Κικόνες τον Κριό και τον Άρη γιατί πρέπει να δουλέψει με το φυσικό σώμα σαν πρώτη και βασική μορφή ενέργειας και να δώσει μορφή σε μία άμορφη μάζα.
Ο Ηρακλής όμως αρχίζει από Λέοντα και τον Ήλιο Απόλλωνα γιατί δουλεύει με την συνείδηση.
Και το τέλος επίσης είναι σημαντικό για τα πράγματα λέει…. «ο τρόπος του σαμουράι».
Ο Αλέξανδρος,ο Μέγας,είναι αρχέτυπο Κριού και Αρη και ο Κριός είναι οι Κίκονες στο Οδυσσέα και τα βόδια του Γηρυόνη… στον Ηρακλή.
Είναι το σώμα και οι τρεις διαστάσεις του.το φυσικό, το συναισθηματικό και το ψυχικό.
Τα τρία κεφάλια του γίγαντα αντιποροσωπεύουν το δεξιο-Οδυσσέας,το αριστερό-Πηνελόπη και το κεντρικό-Τηλέμαχος,το ουδέτερο,όπως συμβολίζονται και στο κηρύκειο του Ερμή.
Τα Ομηρικά ¨Έπη λειτουργούν σε πολλά επίπεδα και η ανθρώπινη ζωή σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο είναι πάντα…μια Ιλιάδα και Οδύσσεια.
Όλοι οι χαρακτήρες σκιαγραφημένοι από την οξυδερκή ματιά,αλλά,και την εσωτερική όραση του ποιητή, είναι κάτι παραπάνω από διάφανοι με την συμπεριφορά τους τις αντιδράσεις τους, τις επιλογές τους.
Και είναι αναγνωρίσιμοι εύκολα, ευδιάκριτοι και μαζί…το πεπρωμένο τους,γιατί,ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου ορίζει …και την μοίρα του.
ΕΛΖΙΝ
 

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΚΩΔΙΞ ΜΕΛΙΣΗΓΕΝΗΣ


Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ 1812 Jacques-Louis David Harvard Art Museum
 
Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε. Σε δύσκολες αλγεβρικές εξισώσεις απαιτείται πλάγια σκέψη, εκτός από τον ορθό λόγο. Το σύστημα είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την δημιουργία ενός κόμματος, ή μιας αντίστασης, ή αντίδρασης και να το διαλύσει, να το διαβρώσει ή να το εκφυλίσει, ακόμη και αν ξεκινά με τις καλύτερες προθέσεις. Καλούμαστε να σκεφτούμε με καινούργιο τρόπο ασυνήθιστο όπως οι μαέστροι μιας πλάγιας σκέψης, ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής, ο Μιλτιάδης, ο Οδυσσέας, ο θεατρικός Διόνυσος και πολλοί άλλοι Έλληνες πολεμιστές. Η ουσία του Ελληνικού Πνεύματος είναι ότι θέτει ερωτήματα που δεν διανοήθηκαν να θέσουν άλλοι και δίνει απαντήσεις και λύσεις που μπορούν να καταπλήξουν τους πάντες. Χρειάζεται επομένως να δημιουργήσουμε ένα εφαλτήριο και να διαφύγουμε της προσοχής του συστήματος συνεργαζόμενοι κεντρομόλα με ενδοεπικοινωνιακό κώδικα και μειώνοντας τις εγωκεντρικές φυγόκεντρες τριβές.
Η ευφυία του Ομήρου συνίσταται στο ότι κατόρθωσε με τον τρόπο υπερκεράζοντας την κατασταλτική εξουσία να διασώσει το έργο του. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα τόσο στο προσωπικό όσο και στο συλλογικό. Σκιαγραφεί όλους τους χαρακτήρες της ζωής καταστάσεις και συνθήκες την συμπεριφορά, την δράση, την αντίδραση και το πεπρωμένο τους .Οι σκέψεις , γίνονται πράξεις. Οι πράξεις , γίνονται συνήθειες. Οι συνήθειες, γίνονται χαρακτήρας. Ο χαρακτήρας , γίνεται μοίρα. Στο κόσμο των ιδεών, γεννεσιουργεί ο μεγάλος δημιουργός ισχυρά σύμβολα και πρότυπα ανθρώπων και απαράμιλλων πολεμιστών. Η σύνδεση μαζί τους, η αναφορά και η ενεργοποίηση τους μας δίδει υψηλής ποιότητας ενέργεια διότι στην ουσία καθίσταται συνδετικός κρίκος με την πρωταρχική πηγή του Λόγου των Ελλήνων. Στέκεται ως η Διαχρονική Διακήρυξη της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού και η υπογραφή και η εγγύηση για την Επιστροφή του!!!
 ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΩΣΗ . Αυτό που πέτυχε  ο Αλέξανδρος με μια  συνεργασία των Ελληνικών δυνάμεων θαυμαστή.Οδυσσειακό πνεύμα και μια Αλεξανδρινή μέθοδο, οργάνωση και στρατηγική! Με τον τρόπο και την αλάνθαστη τακτική τους.
Με συνεχή επανάληψη και επίκληση. Δεν είναι τυχαίο που ο Όμηρος επαναλαμβάνει την φράση ροδοδάκτυλη αυγούλα Ηώ. Σαφώς δεν οφείλεται σε λεξιπενία.
Ας ξεκινήσουμε ο καθένας με το ταλέντο και την δεξιοτεχνία του, με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια κάτω από το προσκεφάλι μας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης και συνεργασίας , ορισμένος από τα 4 σημεία του γαλαξιακού ορίζοντα… απελευθερωτικά.
Στοχεύοντας στην πεπτουσία του πολεμιστή την αποφασιστική στιγμή!

ΕΛΖΙΝ

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΑΧΑΙΟΥΣ

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ
 
 
….και τρόποι καλής συμπεριφοράς άψογων πολεμιστών!
Τα τείχη πέσανε και η ανθρωπότητα γνώρισε μια λεηλασία και μια άλωση.Μη επαναλαμβάνετε την ιστορία!
Μη επιμένετε  αιματηρή  στη άλωση της Τροίας.
Μη συμπεριφέρεστε σαν Αγαμέμνονες εμμένοντας σε μια εξουσία
και αρπάζετε τις ιέρειες από τον Αχιλλέα.
Μη σκοτώνετε τους τσάρους και δολοφονείτε μαζί και τα παιδιά τους.
Μη γκρεμίζετε και καταστρέφετε τα καταστήματα, τους τοίχους και τα μάρμαρα.
Δεν χρειαζόμαστε άλλες δικτατορίες ούτε του θεού, ούτε των δυνατών φύρερ, ούτε του προλεταριάτου, ούτε ένα πλιάτσικο επίδειξης και απλής εκτόνωσης.
Μη συμπεριφέρεστε σαν πεινασμένοι πειναλέοι πλιατσικολόγοι
που δεν έχουν ξαναφάει ποτέ στην ζωή τους.

Οι φιλόσοφοι δοκίμασαν να ερμηνεύσουν τον κόσμο,
Οι μαρξιστές φιλόσοφοι αποπειράθηκαν να το αλλάξουν, ξεχάσαν όμως να αλλάξουν τον εαυτό τους.
Οι επαναστάτες Οδυσσείς ξεκινούν την επανάσταση από τον εαυτό τους,
στοχεύοντας σε μια βαθιά προσωπική μεταμόρφωση.
Όχι μεταμόρφωση εγωκεντρική απομονωτική αυτιστική παθητική και ναρκισιστική αλλά διαλεκτική ενεργητική αλληλεπιδραστική και ερωτικοκοινωνικοπολιτική!

Οι πραγματικοί επαναστάτες είναι αυτοί που άλλαξαν πρώτα τον εαυτό τους!
Καμία αλλαγή στον κόσμο δεν μπορεί να γίνει πια χωρίς , τις πραγματικές προσωπικές  υπεύθυνες  αλλαγές των αυτοσυνειδητών  πολιτών.
Αναζητήστε την Ιθάκη!
Γίνετε Μενέλαοι, Νέστορες, Οδυσσείς και επιστρέψτε
… πίσω στην πατρίδα!
Περιμένετε την συνάντηση με τον Τηλέμαχο!

ΕΛΖΙΝ
 

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΣΤΟΝ ΤΡΟΧΟ ΤΗΣ ΝΕΜΕΣΗΣ


ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ David Byers Brown

Ο Όμηρος έχει συνδέσει την Νέμεση με τον Σκοπό και ο Οδυσσέας
την ενεργοποιεί λόγω της αψογοσύνης του.
Η κρίσιμη μάζα, την κρίσιμη νύχτα και η Επιλογή,
δικαιώνει αυτή την Απόφαση της Δίκης των Μνηστήρων και των Δούλων τους και γυρίζει τον Τροχό της Νέμεσης.

Ποια είναι η κατηγορια;
Για ποιο πράγμα είναι τόσο πολύ ένοχοι;
Τι έχουν διαπράξει οι μνηστήρες, οι δούλες και οι δούλοι ώστε ο Όμηρος
να μη δείξει κανένα έλεος απέναντί τους.
Ποιοι είναι το έγκλημα τους;
Γιατί δεν τους συν-χωρεί;
Γιατί δεν υπάρχει Χώρος για αυτούς σε αυτό το Παλάτι της Γης πιά,
Ούτε για αυτούς τους ανθρώπους ούτε για αυτούς τους θεούς
τους.
Γιατί έχουν φάει και έχουν πιει τα πάντα.
Έχουν εξαντλήσει τα πάντα. Έχουν καταβροχθίσει τα πάντα.
Έχουν λεηλατήσει τα πάντα.
Είναι ένοχοι πρώτα ως αναφορά τον εαυτό τους.
Έζησαν ξόδεψαν χαράμισαν μια ζωή μένοντας μακριά από τον Ιερό Εαυτό τους. Χωρίς γνώση,χωρίς στόχο προορισμό,συνείδηση, ομορφιά και κατέληξαν στην λήθη. Αμνήμονες μνήμες στείρες και νεκρές άδεια σαρκία.
Έζησαν χωρίς αλήθεια χωρίς μέτρο χωρίς αυτογνωσία,χωρίς συνείδηση, χωρίς το μηδέν άγαν, άναδρα, άτιμα.
Και όχι μόνο έζησαν έτσι αλλά δημιούργησαν και ένα απαράδεκτο
σύστημα εξουσίας και διαχείρισης των αγαθών ιεραρχίες, ιερατεία αφεντάδων και δούλων πίνοντας τρώγοντας και καταστρέφοντας τα πάντα σε υλικό πνευματικό φυσικά συναισθηματικό νοητικό επίπεδο.
Για αυτό είναι ασυγχώρητοι και δεν έχουν καμιά δικαιολογία.
Πρόδωσαν και προδίδουν πάντα πατρίδες ανθρώπους, φίλους, θεούς και το κυριότερο προδίνουν τον εαυτό τους τον Άνθρωπο αφού προδίδουν την υπόσταση του και τον εμποδίζουν να ολοκληρωθεί να συναντήσει την γυναίκα του την ψυχή του, το παιδί του την καρδιά του και ρημάζουν τον νου του κάθε φορά στην λήθη και την λησμονιά.
Τον πνίγουν σε μανιασμένα κύμματα.
Πως τους σκοτώνει ο Όμηρος;
Η σκηνή είναι πολύ έντονη ανεξίτηλη εγγεγραμμένη στο υποσυνείδητο των ανθρώπων με ανεξίτηλα γράμματα και ονόματα Αιώνια.
Ο Όμηρος δεν είναι βάρβαρος και είναι κάτι παραπάνω από ευφυής για να μπορεί να αποφύγει την βία όταν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο και την μάχη διαφορετικά.
Είναι σοφός ! Έγινε σοφός κουβεντιάζοντας ώρες με την Αθηνά και εκεί βρίσκεται η πνευματική του υπεροχή και ανωτερότητα.

Είναι πολύ απλό.
Τους σκοτώνει, τους έχει ήδη σκοτώσει με το να τους υποδείξει, να τους ακτινογραφήσει, να τους σκιαγραφήσει,τον χαρακτήρα τους, την συμπεριφορά, τις ασχολίες τους, τα λόγια τους.Τους σκοτώνει ένα ένα ονομαστικά καλώντας τους με το όνομα τους και τους σημαδεύει,ξεκινώντας από τους αρχηγούς τον κοιλαρά τον Αντίνοο και τον παραθυράκια Ευρύμαχο.
Τους “σκοτώνει” με το ευθύβολο του Τόξο την Οδύσσεια του και το μαγικό του Βέλος στοχεύοντας ακριβώς την ρίζα του προβλήματος,
τον χοντρό λαιμό του και το πρησμένο του συκώτι ενός παρασιτικού ιού.
Δεν τους σκοτώνει λοιπόν στο φυσικό αλλά στο πνευματικό,
τους εξοντώνει.
Εκεί το όριο το υπερασπίζεται .Δεν θα υποχωρήσει ούτε σπιθαμή. Σταγόνα νερού δεν θα βάλει στο κρασί του.
Τους «σκοτώνει» όμως χωρίς βρισιές, χωρίς λαϊκισμό, χωρίς προσωπικές εμπάθειες,απωθημένα, φανατισμούς,χωρίς ουφολογίες και θεολαγνείες και θεοκρατίες.
Τους σκοτώνει στο όνομα του Ανθρώπου.
Δοκιμάσαν να κλέψουν τον κόσμο, τον νου του, προσέβαλαν την ψυχή του, την υπόσταση του, επιτέθηκαν στο παιδί του το πληγώσανε μαζί με την καρδιά του.
Κάψανε τον κόσμο του τον λεηλατήσανε, τα δάση τα φυτά τα ζώα, με ύβρη, μολύναν το νερό, τον αέρα, χώρισαν διέλυσαν την οικογένεια κατάστρεψαν εστίες πατρίδες παραβιάζοντας τον ιερό Όρκο της Θεάς Εστίας.
Σε αυτό το επίπεδο τους “σκοτώνει” χωρίς οίκτο, ανελέητα αδυσώπητα, αποστασιοποιημένα, χωρίς να τους χαριστεί.
Με κομψότητα, με αβροφροσύνη, με χάρη, με ευγένεια, με ακριβείς χειρουργικές κινήσεις τους αφαιρεί το έδαφος και το χαλί κάτω από τα πόδια τους, τις αντινοικές αντιφάσεις τους, τις προκρούστρειες δηλώσεις τους,
την επίδειξη ανώφελων μαχών εντυπώσεων ΣινώνΠιτυοκάμπων.
Με λεπτό αιχμηρό καυστικό χιούμορ, με φαντασία, με οξυδέρκεια, με πολεμικές χορευτικές κινήσεις με τραγουδιστικές ριπές, με αυτοσαρκασμό με απόλυτη αυτοπειθαρχία, έλεγχο, αυτοσυκέντρωση και αυτοπαρατήρηση.
Ο φυσικός θάνατος άλλου ανθρώπου δεν επιτρέπεται για ένα άψογο πολεμιστή εκτός και αν είναι σε άμυνα και αφού εξαντλήσει τα περιθώρια.
Αλλά ο φυσικός θάνατος δεν είναι χειρότερος.
Πρέπει να ζήσει κάποιος με τις επιλογές του.
Πρέπει να ζήσει στην κόλαση που έφτιαξε.
Πρέπει να κυκλοφορεί περιπατών νεκρός βόλτα στον Άδη.
Επιβάλλεται να είναι άψογος ο Οδυσσέας όταν σταθεί μπροστά στο Τόξο.
Δεν μπορεί να το αγγίξει αλλιώς, δεν μπορεί να το λυγίσει,να το ερμηνεύσει.
Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το θανατηφόρο Βέλος του.
Αν δεν είναι άψογος θα είναι άστοχος και άκαιρος. Θα είναι άσκοπος.
Για αυτό το λόγο δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν οι μνηστήρες πέρα από
κάποιες άκαρπες αποσπασματικές , λογοκλοπές και αντιγραφές, προσπάθειες ανάλυσης ξεμένοντας σε κάποιο σταθμό ερμηνείας του κόσμου και αντίληψης
αν και έχουν προσπαθήσει.
Στην ουσία εύχονται το τέλος τους, το επιθυμούν αναγνωρίζοντας βαθιά μέσα τους το αδιέξοδο που έχουν δημιουργήσει και σαν την μόνη δίκαια λύση.
Δεν τους σκοτώνει ο Οδυσσέας σε φυσικό επίπεδο.
Το διευρύνει το όριο.
Δεν φθάνει, δεν καταφεύγει στην υπερβολή.
Φθάνει πια με την βία και την λογική των «καλάσνικοφ».
Επιβάλλεται να κλείσει αυτός ο κύκλος της παράλογης λογικής και οι άνθρωποι να λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα ακόμη.
Οι σοφοί νοήμονες όρθιοι Ανθρωποι του 21ου Αιώνα έχουν άλλα “όπλα”.
Έχουν το Ορθό και ‘Ορθιο Λόγο του Ομήρου Ποιητή, Μίτο, Οδηγό Αστέρι μαγικό, θανατηφόρο για τους ενόχους και αποτελεσματικό.

Άψογα θα ονειρευτούμε το Όνειρο μας, και Άψογα θα το πραγματοποιήσουμε σαν Άψογοι πολεμιστές, Όλοι μας Ενωμένοι.

Το όνειρο των πολεμιστών

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

Ανιστάμενοι Αχαιοί


Εγερθήτωσαν   Αχαιοί ανιστάμενοι άπαντες  παρόντες

 Οι λαοί προσευχήθηκαν και στους θεούς τα χέρια σήκωσαν για την Δικαιοσύνη

Η 176
λαοὶ δ' ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρ ας ἀνέσχον·
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν,
ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης. 180

Γ 318
λαοὶ δ' ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον,
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε        320
ὁππότερος τάδε ἔργα μετ' ἀμφοτέροισιν ἔθηκε,
τὸν δὸς ἀποφθίμενον δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω,
ἡμῖν δ' αὖ φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ γενέσθαι.

 Ανέστη ο Πάτροκλος οσαύτως  είδε τα φώτα τους άνδρες πολεμιστές Ι195
Πάτροκλος δέ οἱ οἶος ἐναντίος ἧστο σιωπῇ, 190
δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων,
τὼ δὲ βάτην προτέρω, ἡγεῖτο δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
στὰν δὲ πρόσθ' αὐτοῖο· ταφὼν δ' ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς
αὐτῇ σὺν φόρμιγγι λιπὼν ἕδος ἔνθα θάασσεν.
ὣς δ' αὔτως Πάτροκλος, ἐπεὶ ἴδε φῶτας, ἀνέστη.

 Ουδόλως αναστάς Αγαμέμνων  στο μέσον T
Ὣς ἔφαθ', οἳ δ' ἐχάρησαν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
μῆνιν ἀπειπόντος μεγαθύμου Πηλεΐωνος.
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
αὐτόθεν ἐξ ἕδρης, οὐδ' ἐν μέσσοισιν ἀναστάς· 77

Άνέστη ο οιωνοπόλος Κάλχας Θεστορίδης A 68
Ἤτοι ὅ γ’ ὣς εἰπὼν κατ’ ἄρ’ ἕζετο· τοῖσι δ’ ἀνέστη
Κάλχας Θεστορίδης, οἰωνοπόλων ὄχ’ ἄριστος,

ὃς ᾔδη τά τ’ ἐόντα τά τ’ ἐσσόμενα πρό τ’ ἐόντα, 70
καὶ νήεσσ’ ἡγήσατ’ Ἀχαιῶν Ἴλιον εἴσω
ἣν διὰ μαντοσύνην, τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων·
ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Αναστάς  Ατρείδης χολομένος  λέει ο Αχιλλέας A 385
Ἀτρεΐωνα δ’ ἔπειτα χόλος λάβεν, αἶψα δ’ ἀναστὰς
ἠπείλησεν μῦθον ὃ δὴ τετελεσμένος ἐστί·
τὴν μὲν γὰρ σὺν νηῒ θοῇ ἑλίκωπες Ἀχαιοὶ
ἐς Χρύσην πέμπουσιν, ἄγουσι δὲ δῶρα ἄνακτι·

Αναστήσουσιν Αχαιοί έθνος εταίρων, λέει ο ευρυκράτης Αγαμέμνων  H 116
καὶ δ' Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
ἔῤῥιγ' ἀντιβολῆσαι, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων,
τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί.

 Ανέστη Μενέλαος και είπε H 94
Ὣς ἔφαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δ' ὑποδέχθαι·
ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε
νείκει ὀνειδίζων, μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῷ·

Ανέστη   Νέστωρ , Ιδομενέας και ο Αίαντας  K 55
ἔργα δ' ἔρεξ' ὅσα φημὶ μελησέμεν Ἀργείοισι
δηθά τε καὶ δολιχόν· τόσα γὰρ κακὰ μήσατ' Ἀχαιούς.
ἀλλ' ἴθι νῦν Αἴαντα καὶ Ἰδομενῆα κάλεσσον
ῥίμφα θέων παρὰ νῆας· ἐγὼ δ' ἐπὶ Νέστορα δῖον
εἶμι, καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι, αἴ κ' ἐθέλῃσιν
ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδ' ἐπιτεῖλαι.

Άνστησον Αίαντα, λέει ο Νέστωρ K 176
νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς
ἢ μάλα λυγρὸς ὄλεθρος Ἀχαιοῖς ἠὲ βιῶναι.
ἀλλ' ἴθι νῦν Αἴαντα ταχὺν καὶ Φυλέος υἱὸν
ἄνστησον· σὺ γάρ ἐσσι νεώτερος· εἴ μ' ἐλεαίρεις.

 Ανέστη Έκτωρ την μοίρα αποφεύγων;;; O 287
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ' ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι,
οἷον δ' αὖτ' ἐξαῦτις ἀνέστη κῆρας ἀλύξας
Ἕκτωρ·

Αναστήσονται Τρώες υπό ζόφου αερώδη  αύτις, λέει ο Αχιλλέας   Φ 56
ἦ μάλα δὴ Τρῶες μεγαλήτορες οὕς περ ἔπεφνον
αὖτις ἀναστήσονται ὑπὸ ζόφου ἠερόεντος,

Ανέστη ο Αχιλλέας και μύθον φάτο Ψ 491
Ὣς ἔφατ', ὄρνυτο δ' αὐτίκ' Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας
χωόμενος χαλεποῖσιν ἀμείψασθαι ἐπέεσσι·
καί νύ κε δὴ προτέρω ἔτ' ἔρις γένετ' ἀμφοτέροισιν, 
εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον·

Ανέστη ο Μέντωρ, ο σύντροφος του Οδυσσέα β 224
ἦ τοι ὅ γ' ὣς εἰπὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, τοῖσι δ' ἀνέστη
Μέντωρ, ὅς ῥ' Ὀδυσῆος ἀμύμονος ἦεν ἑταῖρος,
καί οἱ ἰὼν ἐν νηυσὶν ἐπέτρεπεν οἶκον ἅπαντα,
πείθεσθαί τε γέροντι καὶ ἔμπεδα πάντα φυλάσσειν·
ὅ σφιν ἐῢ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε
·

 Ανιστάμενοι γλώσσας στην φωτιά έβαλλαν  στην Πύλη της Πύλου γ 341
γλώσσας δ' ἐν πυρὶ βάλλον, ἀνιστάμενοι δ' ἐπέλειβον.
αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τε πίον θ' ὅσον ἤθελε θυμός,
δὴ τότ' Ἀθηναίη καὶ Τηλέμαχος θεοειδὴς
ἄμφω ἱέσθην κοίλην ἐπὶ νῆα νέεσθαι·
Νέστωρ αὖ κατέρυκε καθαπτόμενος ἐπέεσσι·

ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη σ 157
ἀλλ' οὐδ' ὧς φύγε κῆρα· πέδησε δὲ καὶ τὸν Ἀθήνη
Τηλεμάχου ὑπὸ χερσὶ καὶ ἔγχεϊ ἶφι δαμῆναι.
ἂψ δ' αὖτις κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.


Ι 196... ἐπεὶ ἴδε φῶτας, ἀνέστη  ο Πάτροκλος

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Oμηρικά Δείπνα και Σταυροί


Ο δείπνος των Αχαιών
Β399
Ὣς ἔφατ’, Ἀργεῖοι δὲ μέγ’ ἴαχον ὡς ὅτε κῦμα
ἀκτῇ ἐφ’ ὑψηλῇ, ὅτε κινήσῃ Νότος ἐλθών,
προβλῆτι σκοπέλῳ· τὸν δ’ οὔ ποτε κύματα λείπει
παντοίων ἀνέμων, ὅτ’ ἂν ἔνθ’ ἢ ἔνθα γένωνται.
ἀνστάντες δ’ ὀρέοντο κεδασθέντες κατὰ νῆας,
κάπνισσάν τε κατὰ κλισίας, καὶ δεῖπνον ἕλοντο.

Ο δείπνος των Κατασκόπων και τα άλογα του Ρήσου
Κ578
αὐτὰρ ἐπεί σφιν κῦμα θαλάσσης ἱδρῶ πολλὸν
νίψεν ἀπὸ χρωτὸς καὶ ἀνέψυχθεν φίλον ἦτορ,
ἔς ῥ' ἀσαμίνθους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο.
τὼ δὲ λοεσσαμένω καὶ ἀλειψαμένω λίπ' ἐλαίῳ
δείπνῳ ἐφιζανέτην, ἀπὸ δὲ κρητῆρος Ἀθήνῃ
πλείου ἀφυσσόμενοι λεῖβον μελιηδέα οἶνον.

Ο δείπνος των  Υλοτόμων
Λ86
ἦμος δὲ δρυτόμος περ ἀνὴρ ὁπλίσσατο δεῖπνον
οὔρεος ἐν βήσσῃσιν, ἐπεί τ' ἐκορέσσατο χεῖρας
τάμνων δένδρεα μακρά, ἅδος τέ μιν ἵκετο θυμόν,
σίτου τε γλυκεροῖο περὶ φρένας ἵμερος αἱρεῖ,
τῆμος σφῇ ἀρετῇ Δαναοὶ ῥήξαντο φάλαγγας 90
κεκλόμενοι ἑτάροισι κατὰ στίχας·

Το δείπνο των εργατών της Ασπίδος

Σ560
κήρυκες δ' ἀπάνευθεν ὑπὸ δρυῒ δαῖτα πένοντο,
βοῦν δ' ἱερεύσαντες μέγαν ἄμφεπον· αἳ δὲ γυναῖκες
δεῖπνον ἐρίθοισιν λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον. 560

Ο δείπνος των Συμφιλιωμένων αρχηγών

Τ171
ἀλλ' ἄγε λαὸν μὲν σκέδασον καὶ δεῖπνον ἄνωχθι
ὅπλεσθαι· τὰ δὲ δῶρα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
οἰσέτω ἐς μέσσην ἀγορήν, ἵνα πάντες Ἀχαιοὶ
ὀφθαλμοῖσιν ἴδωσι, σὺ δὲ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς.

Ο δείπνος των Κυκλώπων

ι311
ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
καὶ τότε πῦρ ἀνέκαιε καὶ ἤμελγε κλυτὰ μῆλα,
πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ' ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενος τὰ ἃ ἔργα,        310
σὺν δ' ὅ γε δὴ αὖτε δύω μάρψας ὁπλίσσατο δεῖπνον.
δειπνήσας δ' ἄντρου ἐξήλασε πίονα μῆλα,

Το δείπνο των Μνηστήρων

υ175
ἀγχίμολον δέ σφ' ἦλθε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
καὶ τὰς μὲν κατέδησαν ὑπ' αἰθούσῃ ἐριδούπῳ,
αὐτὸς δ' αὖτ' Ὀδυσῆα προσηύδα κερτομίοισι·

Ο δείπνος των Αρίστων
ω215
"ὑμεῖς μὲν νῦν ἔλθετ' ἐϋκτίμενον δόμον εἴσω,
δεῖπνον δ' αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅς τις ἄριστος·
αὐτὰρ ἐγὼ πατρὸς πειρήσομαι ἡμετέροιο,
αἴ κέ μ' ἐπιγνώῃ καὶ φράσσεται ὀφθαλμοῖσιν,
ἦέ κεν
 ἀγνοιῇσι πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἐόντα."

ὣς εἰπὼν δμώεσσιν ἀρήϊα τεύχε' ἔδωκεν.

Οι Σταυροί του Αχιλλέα

Ω453
λαχνήεντ' ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες·
ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἄνακτι
σταυροῖσιν πυκινοῖσι· θύρην δ' ἔχε μοῦνος ἐπιβλὴς
εἰλάτινος, τὸν τρεῖς μὲν ἐπιῤῥήσσεσκον Ἀχαιοί,
τρεῖς δ' ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῗδα θυράων
τῶν ἄλλων· Ἀχιλεὺς δ' ἄρ' ἐπιῤῥήσσεσκε καὶ οἶος·

Οι Σταυροί του Εύμαιου

ξ11
σταυροὺς δ' ἐκτὸς ἔλασσε διαμπερὲς ἔνθα καὶ ἔνθα
πυκνοὺς καὶ θαμέας, τὸ μέλαν δρυὸς ἀμφικεάσσας.
ἔντοσθεν δ' αὐλῆς συφεοὺς δυοκαίδεκα ποίει
πλησίον ἀλλήλων, εὐνὰς συσίν· ἐν δὲ ἑκάστῳ
πεντήκοντα σύες χαμαιευνάδες ἐρχατόωντο,
θήλειαι τοκάδες· τοὶ δ' ἄρσενες ἐκτὸς ἴαυον,
πολλὸν παυρότεροι· τοὺς γὰρ μινύθεσκον ἔδοντες
ἀντίθεοι μνηστῆρες, ἐπεὶ προΐαλλε συβώτης
αἰεὶ ζατρεφέων σιάλων τὸν ἄριστον ἁπάντων·
οἱ δὲ τριηκόσιοί τε καὶ ἑξήκοντα πέλοντο.  

 Oμηρικά Δείπνα και Σταυροί για κάθε Εποχή